nadciśnienie płucne u kotów (PH) jest uważany za złożony zespół charakteryzujący się podwyższone ciśnienie krwiwewnątrz struktur tworzących sieć naczyniową płuc. W klinice weterynaryjnej PH obejmuje różne objawy kliniczne i jest zwykle klasyfikowane według jego etiologii (identyfikacja przyczyny) i mechanizmu patofizjologicznego (zachowanie i ewolucja w organizmie).
Chociaż ta patologia występuje rzadko w młodej populacji, może pojawiać się z pewną częstotliwością u starszych kotów, niezależnie od tego, czy są metysami, czy określonej rasy. Oczywiście musimy podkreślić znaczenie zwrócenia się do zaufanego weterynarza podczas obserwowania jakichkolwiek zmian w wyglądzie lub zachowaniu kota.
Jednak w tym artykule na naszej stronie wyjaśniamy główne objawy, przyczyny i czynniki ryzyka nadciśnieniowej choroby płuc u kotów, aby pomóc Ci wcześnie rozpoznać objawy tej choroby u Twojego kota.
Co to jest nadciśnienie płucne?
płuca kotów ma sieć naczyniową o dużej pojemności, ale z niskim ciśnieniem i oporem, która bezpośrednio uczestniczy w procesie oddychanie i dotlenienie tkanek Twojego ciała. Aby dokonać porównania, opór sieci naczyń sercowych (układowych) może być do 10 razy większy niż opór płuc u osób zdrowych. W konsekwencji struktury serca są przygotowane do wytrzymania znacznie wyższego ciśnienia niż sieć tętnic i żył płucnych.
Jednak obecność niektórych chorób, wad rozwojowych lub czynników ryzyka może spowodować wzrost ciśnienia i oporu struktur naczyń płucnych. To nadciśnienie płucne zwykle wpływa bezpośrednio na tkanki płuc i funkcjonowanie struktur serca, zaburzając mechanizm utleniania tkanek organizmu.
Właśnie z tego powodu nadciśnienie płucne u kotów jest uważane za zespół złożony i jego skutki są niepokojące, ponieważ mogą mieć negatywne konsekwencje praktycznie we wszystkich narządach, które potrzebują prawidłowego natlenienia, aby zapewnić ich optymalne funkcjonowanie.
Objawy nadciśnienia płucnego u kotów
Nadciśnienie płucne u kotów obejmuje różne objawy kliniczne, ale najczęstszymi objawami nadciśnienia płucnego u kotów są:
- Duszność wysiłkowa: generalnie charakteryzuje się dusznością i trudnościami w regeneracji po wszelkiego rodzaju wysiłku. Jednak w cięższych przypadkach duszność może być trwała, nawet w spoczynku.
- Ciągłe wyczerpanie: Koty z nadciśnieniem płucnym mogą być ciągle zmęczone i wykazywać ciągłe wyczerpanie. Z powodu utraty zdolności oddechowych i zmęczenia koty mogą tracić zainteresowanie zabawą i wykonywaniem codziennych czynności, takich jak jedzenie czy picie wody. W cięższych przypadkach zwierzę może również oddawać mocz i kał poza kuwetą.
- Kaszel, któremu może towarzyszyć krew w bardziej zaawansowanych stadiach choroby.
- Nietolerancja ćwiczeń.
- Omdlenia lub omdlenia.
- Utrata apetytu i wagi.
- Odwodnienie.
- Arytmia serca.
- Nieprawidłowe dźwięki płuc (głównie w PH związanym z chorobami układu oddechowego).
Oto kot z nadciśnieniem płucnym i policytemią cierpiący na omdlenia, z @hockeyken10 na YouTube:
Przyczyny i czynniki ryzyka nadciśnienia płucnego u kotów
W medycynie ludzkiej nadciśnienie płucne może być idiopatyczne (wcześniej znane również jako „pierwotne”) lub wtórne , w zależności od jego etiologii. Stany idiopatyczne to te, które wydają się „samotne”, to znaczy nie są związane z podstawową przyczyną. Jednak idiopatyczne PH są rzadko spotykane w klinice weterynaryjnej.
Nadciśnienie płucne u kotów zwykle rozwija się w wyniku innej choroby, dlatego często jest uważane za objaw bardziej złożonego obrazu klinicznego. Wtórne PH jest zwykle związane z różnymi przyczynami i może wpływać na tętnice i żyły płucne.
Chociaż w medycynie weterynaryjnej wciąż nie ma konsensusu co do klasyfikacji PH, dominującą tendencją jest akceptowanie i przyjmowanie tej samej klasyfikacji stosowanej u ludzi. Poniżej wyjaśniamy główne różnice, przyczyny i procesy patofizjologiczne idiopatycznego i wtórnego PH u kotów.
Idiopatyczne nadciśnienie płucne u kotów
W niektórych przypadkach szczegółowy proces diagnostyczny nie jest w stanie ujawnić konkretnej przyczyny PH. Kiedy tak się dzieje, jest bardzo prawdopodobne, że mamy do czynienia z przypadkiem idiopatycznego tętniczego nadciśnienia płucnego (wcześniej znanego również jako „pierwotny”).
W idiopatycznym PAH występuje dysfunkcja śródbłonka (ściany naczyń włosowatych krwi) pochodzenia neuroendokrynnego, która wpływa na sieć naczyniową płuca, co prowadzi do predyspozycji do zwężenia naczyń i zakrzepicy. Ten stan zaczyna się w naczyniach płucnych małego kalibru, które są dotknięte tworzeniem małych skrzepów (skrzepliny). W konsekwencji można zaobserwować utratę wielu naczyń płucnych i wzrost ciśnienia naczyniowego w płucach.
Chociaż toczy się wiele dyskusji na temat możliwych przyczyn idiopatycznego PAH u kotów, starzenie się i otyłość pojawiają się jako czynniki ryzyka, ponieważ sprzyjają zużyciu struktur naczyniowych serca i płuc. Obecnie prowadzone są również badania nad znaczeniem czynnika genetycznego w predyspozycji do idiopatycznego PH u kotów.
Wtórne nadciśnienie płucne u kotów
Ze względu na przyczynę i mechanizm patofizjologiczny wtórne PH u kotów dzieli się zwykle na 4 główne "typy". Poniżej podsumowujemy główne cechy każdego podtypu wtórnego nadciśnienia płucnego u kotów:
- PAH wtórne do hiperkrążenia płucnego: w takich przypadkach obserwuje się wzrost ciśnienia krwi w tętnicach płucnych, co wynika z obrazu hiperkrążenie. To znaczy: przepływ krwi w tętnicach płucnych ma bardzo wysoką częstotliwość i intensywność, co zwiększa ciśnienie wewnątrz tych struktur naczyniowych. Najczęstszymi przyczynami są wrodzone wady serca, które powodują zaburzenia krążenia krwi, takie jak przetrwały przewód tętniczy (PDA) i przegroda międzyprzedsionkowa. Ogólnie rzecz biorąc, ten typ PAH jest częściej diagnozowany u młodych kotów z wadami rozwojowymi układu sercowo-naczyniowego.
- Nadciśnienie płucne spowodowane chorobami układu oddechowego: Niektóre choroby układu oddechowego mogą powodować niedotlenienie i zwiększać ryzyko skurczu naczyń płucnych. W konsekwencji może dojść do deformacji i dysfunkcji struktury naczyń płucnych, co prowadzi do wzrostu ciśnienia płucnego. Wtórne PH związane z przewlekłymi problemami oddechowymi z niedotlenieniem może również powodować rozszerzenie i dysfunkcję prawej komory serca, stan kliniczny znany jako serce płucne. Wśród najczęstszych przyczyn u kotów znajdujemy zapalenie płuc kotów, zwłóknienie płuc i obturacyjną chorobę tchawiczo-oskrzelową.
- PH związane z chorobą zakrzepowo-zatorową płuc: Choroba zakrzepowo-zatorowa to złożony obraz kliniczny charakteryzujący się tworzeniem wielu skrzepów (skrzeplin) w sieci naczyniowej płuca (głównie w tętnicach płucnych) oraz po prawej stronie serca. Jedną z konsekwencji płucnej choroby zakrzepowo-zatorowej jest niedrożność tętnic i wynikający z tego utrzymujący się wzrost ciśnienia płucnego. Zasadniczo główną przyczyną tego typu PH jest robaczyca serca. Istnieją jednak inne możliwe przyczyny, takie jak: choroby ogólnoustrojowe prowadzące do nadkrzepliwości, nowotwory, choroba kłębuszków nerkowych, posocznica, nadczynność kory nadnerczy itp.
- PŻ spowodowane zmianami w lewym przedsionku serca: gdy w lewym przedsionku występuje chroniczny wzrost ciśnienia, drenaż żyły płucne są upośledzone. W konsekwencji można zaobserwować żylne nadciśnienie płucne, zwykle łagodne lub umiarkowane. Jednak gdy ten obraz zostanie dodany do chorób układu oddechowego lub choroby zakrzepowo-zatorowej, nadciśnienie płucne może stać się ciężkie. Wśród głównych przyczyn tego wzrostu ciśnienia krwi znajdujemy kardiomiopatię rozstrzeniową, wrodzoną dysplazję mitralną i chorobę zwyrodnieniową zastawki (DVE), która najczęściej dotyczy zastawki mitralnej.
Rozpoznanie nadciśnienia płucnego u kotów
Gdy zaobserwujesz którykolwiek z objawów wymienionych u Twojego kota, nie wahaj się szybko udać się do kliniki weterynaryjnej. Nadciśnienie płucne u kotów wymaga bardzo szczegółowej diagnozy różnicowej w celu zidentyfikowania przyczyny i późniejszego specyficznego leczenia.
Po przeprowadzeniu badania fizykalnego i przeanalizowaniu historii pacjenta weterynarz może poprosić o elektrokardiogram (EKG), niektóre zdjęcia rentgenowskie klatki piersiowej i analizy kliniczne (krew, mocz, kał), w celu weryfikacji stanu zdrowia kota i zweryfikuj ewolucję choroby w twoim ciele. Podejrzenie PH zwykle wymaga potwierdzenia Echokardiografia dopplerowska
Oto kolorowy echokardiogram Dopplera:
Leczenie nadciśnienia płucnego u kotów
Leczenie nadciśnienia płucnego u kotów będzie zależało od określenia przyczyny i stanu zdrowia pacjenta. Generalnie lekarz weterynarii jako podstawową terapię przyjmuje kontrolowane podawanie niektórych leków o działaniu hamującym skurcz naczyń płucnych. Ponadto można również stosować leki, które przyczyniają się do wzmocnienia ścian naczyń włosowatych krwi płucnej, aby spowolnić postęp dysfunkcji śródbłonka.
W przypadku rozpoznania obecności zakrzepów (skrzeplin) zwykle dodaje się również farmakoterapię leki przeciwzakrzepowe Z drugiej strony, w niektórych przypadkach Wrodzonych wad rozwojowych serca z odchyleniami, interwencja chirurgiczna może być badana jako realna opcja leczenia dla pacjentów o bardziej stabilnym stanie zdrowia.
Czy można zapobiegać nadciśnieniu płucnemu u kotów?
Zapobieganie nadciśnieniu płucnemu polega zasadniczo na oferowaniu przez całe życie kotu odpowiednich leków zapobiegawczych. W tym celu konieczne jest regularne odwiedzanie weterynarii co 6 miesięcy, przestrzeganie harmonogramu szczepień kotów i odrobaczania kotów. Niezbędne jest również zaoferowanie kotu zbilansowanej diety doskonałej jakości oraz zapewnienie mu zabawek, drapaków i innych akcesoriów, które pozwolą mu codziennie ćwiczyć ciało i umysł.
