świnka końska charakteryzuje się wysoce zaraźliwy, niezbyt śmiertelna i pochodzenia bakteryjnego, w przeciwieństwie do świnki u ludzi, której pochodzenie jest wirusowe. Konie ze świnką to zazwyczaj młode, tępe źrebięta, z mniej lub bardziej widocznym obrzękiem pod szczęką w zależności od ciężkości choroby; jeśli jest to agresywne, ropa może zostać wydalona przez skórę na zewnątrz. Opiekunowie zwykle szybko zauważają, że coś jest nie tak z ich koniem, a przez większość czasu rokowanie jest dobre, jeśli weterynarz wszczepia odpowiednie leczenie.
W tym artykule na naszej stronie opiszemy rodzaje świnki u koni, ich objawy, diagnostykę i leczenie.
Co to jest świnka koni?
To wysoce zaraźliwa choroba dotykająca koniowatych na całym świecie i charakteryzująca się zaburzeniami układu oddechowego z ropązapalenie pobliskich węzłów chłonnych , często związane z ropniami ropnymi. Jest to choroba o niskiej śmiertelności, nieprzekraczającej 2-3% zarażonych, z okresem inkubacji do ośmiu dni od momentu zakażenia konia do pojawienia się objawów klinicznych. Inne nazwy, pod którymi znana jest ta choroba, to zapalenie adenozy u koni, nosówka u koni, dusiciele lub gurma.
Wszystkie koniowate mogą cierpieć na końską świnkę, przy czym konie są bardziej podatne niż muły czy osły i pojawiają się częściej u koni w wieku od 4 miesięcy do 2 lat. Dzieci w wieku poniżej 4 miesięcy z powodu odporności na siarę i od 4 miesięcy do 2 lat, ponieważ nadal nie mają odporności ani przeciwciał szczepionkowych.
Przyczyny świnki u koni
Świnka koni wywoływana jest przez bakterię z rodzaju Streptococcus, w szczególności Streptococcus equi, podgatunek Equi. Czasami ta bakteria może być związana z S. Equi, podgatunek Zooepidermicus, powodując wtórne powikłania.
Po rozwoju choroby 75% koni rozwija trwałą odporność Jednak zwierzęta dotknięte tą patologią mogą pozostać trwale zakażone w obrębie przewodu pokarmowego worki (uchyłki trąbek Eustachiusza, które łączą ucho wewnętrzne z krtanią) i mogą wydzielać bakterie z wysiękiem z nosa lub śliną nawet przez miesiące lub lata, a wszystko to bez objawów i będąc źródłem infekcji dla innych koni.
Jak rozprzestrzenia się świnka u koni?
Końska świnka może być przenoszona bezpośrednio lub pośrednio. bezpośrednie zarażenie następuje poprzez kontakt z chorym zwierzęciem lub bezobjawowym nosicielem. zarażenie pośrednie jest wytwarzane przez:
- Woda (bakterie wytrzymują w niej od 4 do 8 tygodni).
- Karmniki i poidła skażone bakteriami.
- Aerozole do układu oddechowego.
- Ręce opiekunów lub weterynarzy.
Istnieją pewne stany sprzyjające rozprzestrzenianiu się świnki, nosówki lub zapalenia adenowirusa koni, takie jak grupy zwierząt różnego pochodzenia, przeludnienie, mroźne zimowe temperatury, słaba wentylacja, mała aktywność fizyczna konia i witaminy braki.
Objawy świnki u koni
Objawy świnki koni zależą od rodzaju świnki. Tak więc istnieją dwa rodzaje świnki u koni:
- Klasyczna świnka końska
- Świnka bękarta
Klasyczna świnka końska
W 80% przypadków choroba ma klasyczny przebieg, w którym bakterie wnikają przez nozdrza i docierają do migdałków, powodując stan zapalny. Następnie przechodzi do regionalnych węzłów chłonnych (podżuchwowych i zagardłowych) i po kilku dniach tworzy się w nich ropa, która zostanie otorbiona tworząc ropnie ostatnia faza procesu mięknie, aż w końcu spłynie, tworząc przetoki na zewnątrz przez obszar podżuchwowy. W innych przypadkach chondroidy (ropa o stałej konsystencji) tworzą się w workach gardłowych i stają się przewlekłe, tworząc ropniak (nagromadzenie ropy).
Aby lepiej zrozumieć cały proces, objawy kliniczne konie z tą postacią świnki są następujące:
- Pierwsza faza: gorączka (39,5-41ºC), anoreksja, apatia, depresja, stany zapalne błony śluzowej nosa i jamy ustnej
- Faza druga: zmniejszenie gorączki, kaszlu, kataru, powiększonych węzłów chłonnych, które stają się gorące, twarde i bolesne, zapalenie gardła, które prowadzi do utrata apetytu z powodu bólu, jaki powoduje.
- Trzecia faza: powraca gorączka, wypływ ropy z nosa i ust, węzły chłonne stają się miękkie, rozlane i bezbolesne, chrzęstniaki i ropniak worki gardłowe.
To normalne, że konie wracają do zdrowia po tym procesie, ale czasami występują komplikacje takie jak:
- Zapalenie zatok z powodu kolonizacji bakteryjnej zatok przynosowych.
- Zapalenie płuc spowodowane aspiracją ropy podczas połykania.
- Uduszenie z powodu ucisku krtani i gardła, jeśli stan zapalny jest ciężki.
- Połowicze porażenie krtani spowodowane uciskiem nerwu krtaniowego wstecznego przez proces zapalny.
- Zakażenie innych węzłów chłonnych takich jak jelitowe (krezkowe), klatki piersiowej (śródpiersiowe), przedłopatkowe i szyjne.
Świnka bękarta
Jednak w pozostałych 20% proces nie ogranicza się do omawianego obszaru, ale może przechodzić przez krew lub limfę do innych węzłów chłonnych i narządów(płuca, wątroba, nerki, śledziona, krezka, mózg), gdzie utworzy ropnie. Może również celować w mięśnie, skórę, układ rozrodczy lub wywoływać reakcje, w których pośredniczy układ odpornościowy konia. Ta forma jest znana jako bękartowa świnka końska, w której nasz koń może się objawiać
- Ropnie w różnych narządach: płucach, wątrobie, jelitach, śledzionie, nerkach, mózgu.
- Zapalenie sutka lub zapalenie gruczołu mlekowego spowodowane zarażeniem ze źrebaka na matkę w okresie laktacji.
- Wypryski skóry z powodu gromadzenia się płynu na głowie, co nadaje im wygląd „głowy hipopotama”.
- Zaburzenia reprodukcji.
- Zmiany skóry.
- Reakcje immunologiczne: pPlacica krwotoczna (stan zapalny naczyń włosowatych i krwotoków śluzówkowych), zapalenie mięśni (zawał mięśnia i postępujący zanik) i/lub kłębuszkowe zapalenie nerek (zapalenie kłębuszków nerkowych, w którym mocz jest filtrowany).
Rozpoznanie świnki koni
Świnka u koni może być zdiagnozowana za pomocą różnych testów lub badań, jak zobaczymy poniżej:
Diagnoza różnicowa
Końska świnka, ze względu na objawy ze strony układu oddechowego, może być mylona z następującymi schorzeniami u koni:
- Rhodococcus equi: atakuje młode zwierzęta w wieku od 1 do 6 miesięcy, powodując między innymi ropne zapalenie płuc.
- Grypa lub końska grypa.
- Koński wirus opryszczki (typ 1 i 4), ponieważ wytwarza formy oddechowe.
- Wtórne zakażenia E. equi zooepidermicus, które powodują procesy oddechowe i zapalenie błony śluzowej macicy.
Diagnoza kliniczna
Świnkę u konia należy podejrzewać, jeśli u konia, zwłaszcza poniżej drugiego roku życia, objawy ze strony układu oddechowego z wyraźnym obrzękiem okolicy podżuchwowej, zwłaszcza jeśli miał bliski kontakt z innymi końmi.
DiagnostykaLaboratorium
Rozpoznanie świnki koni potwierdza się pobierając próbki i wysyłając je do laboratorium, gdzie będą badane na obecność bakterii. Należy wziąć pod uwagę, że Streptococcus equi nie utrzymuje się dobrze w pożywce, więc aby uniknąć utraty żywotności, próbki schłodzone należy wysłać jak najszybciej. Te próbki mogą być:
- Ropa z ropni.
- Wymazy z nosa.
- Płukanie worków nosowych, tchawiczo-oskrzelowych lub gardłowych.
badania laboratoryjne, które mogą zdiagnozować chorobę to:
- Zwykły z krwią lub podłożem Columbia agar.
- PCR.
- ELISA (nie odróżnia zaszczepionych od zakażonych, a młode osoby mogą uzyskać pozytywny wynik testu odporności matki).
Jak leczyć świnkę u koni? - Leczenie
Leczenie świnki koni zależy od kilku czynników, takich jak rodzaj świnki. Podobnie, inne środki zostaną wzięte pod uwagę, aby pomóc zwierzęciu w przezwyciężeniu choroby.
Specjalna obróbka
Swoiste lub etiologiczne leczenie ma na celu zabicie bakterii wywołujących chorobę. W ten sposób, w zależności od rodzaju świnki, jaką powoduje, leczenie będzie przebiegało następująco:
- Leczenie klasycznej świnki koni: stosowane są głównie antybiotyki beta-laktamowe, takie jak penicylina, skuteczne w ostrej fazie, gdy ropnie nie pojawił się. Gdy już się pojawiły, zaleca się podgrzewanie i osuszanie ich oraz stosowanie antybiotyków tylko w ciężkich przypadkach.
- Leczenie końskiej świnki bękarta: ropnie należy osuszyć i przedłużyć dożylne podawanie antybiotyków.
Leczenie objawowe
W leczeniu objawów, które może wywołać świnka konia, stosuje się:
- Środki przeciwzapalne takie jak fluniksyna meglubina, fenylobutazon lub meloksykam.
- Środki przeciwgorączkowe zmniejszające gorączkę, takie jak metinazol
- Kortykoidy lub leki przeciwendotoksyczne takie jak deksametazon lub pentoksylina w leczeniu plamicy krwotocznej.
- Fluidoterapia.
Zabieg higieniczno-sanitarny
Polega na zastosowaniu szeregu środków w celu zmniejszenia stężenia bakterii w środowisku, a także utrzymania odpowiedniego środowiska w środowisku obszar, w którym zwierzę ma pomóc przezwyciężyć infekcję. W związku z tym środki, które należy podjąć, to:
- Izolacja zwierzęcia.
- Utrzymuj miejsce w czystości.
- Kontrola temperatury.
- Reszta konia.
- Karmienie wilgotne i miękkie na odpowiedniej wysokości, dzięki czemu nie muszą nadwyrężać karku. Odkryj Klucze do prawidłowego karmienia koni.
- Podawaj witaminy lub suplementy wzmacniające odporność.
Leczenie chirurgiczne
Czasami konieczne jest usunięcie ropni w następujący sposób:
- Użyj gorących ściereczek, aby go zmiękczyć.
- Golowanie obszaru.
- Czyszczenie i dezynfekcja.
- Nacięcie w dolnej części ropnia.
- Spuszczanie i płukanie.
- Dezynfekcja chlorheksydyną lub jodopowidonem.
- Dezynfekcja antybiotykami i podawanie leków przeciwzapalnych przez 10 dni.
W przypadku uduszenia lub poważnych trudności w oddychaniu należy wykonać pilną procedurę tracheotomia (nacięcie w tchawicy).
Procesy te może wykonywać tylko weterynarz w swojej klinice, nigdy nie należy próbować samodzielnie drenować ropnia lub wykonywać tracheotomii, ponieważ może to pogorszyć obraz kliniczny. Dlatego jeśli zaobserwujesz którykolwiek z wymienionych objawów i podejrzewasz, że Twój koń może mieć świnkę, nie wahaj się zadzwonić do specjalisty.
