Glandry to bardzo poważna choroba bakteryjna, która dotyka głównie koniowatych, chociaż koty są nadal bardziej podatne i inne zwierzęta również mogą być zakażone. Ludzie mogą również zarazić się infekcją, dlatego jest to choroba odzwierzęca podlegająca obowiązkowi zgłoszenia Na szczęście dzisiaj w większości krajów świata została zwalczona.
Glandry mogą powodować ostre formy z guzkami i wrzodami w układzie oddechowym, formy przewlekłe lub bezobjawowe, w których konie pozostają nosicielami i przekaźnikami bakterii na całe życie. Czytaj dalej ten artykuł na naszej stronie, aby dowiedzieć się więcej na temat nosacizny koni, jej objawów i diagnozy
Czym jest nosacizna koniowatych?
Glandry u koni to choroba zakaźna bardzo poważnego pochodzenia bakteryjnego, która dotyka konie, muły i osły i mają potencjał odzwierzęcy, tzn. mogą być przenoszone na ludzi Bez leczenia 95% koni może umrzeć z powodu choroby, a w innych przypadkach konie ulegają przewlekłemu zakażeniu, rozprzestrzeniając bakterie do końca ich życia.
Oprócz koni, mułów i osłów, członkowie rodziny Felidae (tacy jak lwy, tygrysy czy koty) i czasami inne zwierzęta, takie jak psy, kozy, owce, mogą być szczególnie dotknięci przez choroby i wielbłądy. Natomiast krowy, świnie i drób są odporne na nosaciznę.
Ta choroba występuje endemicznie na obszarach Ameryka Południowa, Afryka, Azja i Bliski WschódZostała wytępiona w większości krajów w połowie ubiegłego wieku, jej ogniska są dziś rzadkie, a przypadki mogą pojawić się u badaczy pracujących z bakterią.
Bakteria wywołująca nosaciznę była używana jako broń biologiczna podczas I i II wojny światowej przeciwko ludziom, zwierzętom i koniom należący do wojska.
Jeśli jesteś opiekunem konia, zalecamy zapoznanie się również z innym artykułem o najczęstszych chorobach u koni.
Przyczyny nosacizny koni u koni
Glandry są powodowane przez bakterię, a konkretnie pałkę Gram-ujemną o nazwie Burkholderia mallei, należący do rodziny Burkholderiaceae. Organizm ten był wcześniej znany jako Pseudomonas mallei i jest blisko spokrewniony z Burkholderia pseudomallei, przyczyną melioidozy.
Jak rozprzestrzenia się nosacizna koniowatych?
Przenoszenie tej bakterii następuje przez bezpośredni kontakt lub z wysiękiem z dróg oddechowych i skórą zakażonych, a konie i koty zostają zakażone, gdy spożywają żywność lub wodę skażoną przez bakterie, a także przez aerozole lub przez uszkodzenia skóry i błon śluzowych.
Z drugiej strony, najbardziej niebezpieczne są konie utajone lub przewlekłe, które mają bakterie, ale nie wykazują objawów choroby, ponieważ mogą je zarażać przez całe życie.
Objawy nosacizny koni
Choroba może rozwijać się w sposób ostry, przewlekły lub bezobjawowy. Wśród form wywołujących objawy znajdują się trzy: nosowa, płucna i skórna Podczas gdy dwie pierwsze są bardziej związane z ostrą chorobą, nosacizna skórna jest zwykle procesem przewlekłym. Okres inkubacji wynosi zwykle 2 do 6 tygodni
Objawy gruczołów nosowych koni
Wewnątrz przewodów nosowych mogą wystąpić następujące urazy lub objawy:
- Głębokie guzki nosa.
- Wrzody na błonie śluzowej nosa, a czasem krtani i tchawicy.
- Jedna lub obustronna ropna, gęsta, żółtawa wydzielina.
- Czasami również krwawe upławy.
- Kolczyk w nosie.
- Powiększone podżuchwowe węzły chłonne, które czasami sączą się i odprowadzają ropę.
- Blizny w kształcie gwiazdy.
- Gorączka.
- Kaszel.
- Kłopoty z oddychaniem.
- Anoreksja.
Objawy gruczołów płucnych u koni
W tej formie klinicznej tworzą:
- Ropnie i guzki w płucach.
- Wydzieliny rozprzestrzeniają się do górnych dróg oddechowych.
- Łagodna lub ciężka niewydolność oddechowa.
- Kaszel.
- Gorączka.
- Odgłosy oddechu.
- Utrata wagi.
- Postępujące osłabienie.
- Biegunka.
- Polyuria.
- Gruzki w innych narządach, takich jak śledziona, wątroba i nerki.
Objawy gruczołów skórnych koni
W przypadku nosacizny skórnej występują następujące objawy:
- Powierzchowne lub głębokie guzki w skórze.
- Wrzody skóry.
- Tłuszcz, ropne i żółtawe wydzieliny.
- Powiększone i opuchnięte pobliskie węzły chłonne.
- Twarde, wypełnione ropą naczynia układu limfatycznego, zwykle w kończynach lub po bokach tułowia; rzadko na głowie lub szyi.
- Zapalenie stawów z obrzękiem.
- Ból w nogach.
- Zapalenie jąder lub jąder.
- Wysoka gorączka (osły i muły).
- Objawy oddechowe (szczególnie osły i muły).
- Śmierć w ciągu kilku dni (osły i muły).
Bezobjawowe lub subkliniczne Przypadki są prawdziwym niebezpieczeństwem, ponieważ są doskonałym źródłem infekcji. U ludzi choroba jest często śmiertelna bez leczenia.
Diagnostyka nosacizny koni
Rozpoznanie tej choroby będzie oparte na badaniach klinicznych i laboratoryjnych.
Diagnostyka kliniczna nosacizny koni
Wystąpienie opisanych przez nas objawów klinicznych powinno budzić podejrzenie tej choroby, ale zawsze należy je odróżnić od innych procesów u koni powodujące podobne objawy, takie jak:
- Końska świnka.
- Sporotrychoza.
- Wrzodziejące zapalenie naczyń chłonnych.
- Epizootyczne zapalenie naczyń chłonnych.
- Pseudogruźlica.
Podczas sekcji można wykazać następujące urazy narządówkoniowatych:
- Owrzodzenie i zapalenie węzłów chłonnych w jamie nosowej.
- Gruzki, konsolidacja i rozlane zapalenie płuc.
- Ziarniniakowe guzki w wątrobie, śledzionie i nerkach.
- Zapalenie naczyń chłonnych.
- Zapalenie jąder.
Diagnostyka laboratoryjna nosacizny koni
Próbki, które należy pobrać do diagnozy choroby, pochodzą z krwi, wysięków i ropy ze zmian, guzków, dróg oddechowych i dotknięta skóra. Dostępne testy do wykrywania bakterii to:
- Kultura i barwienie: Próbki są uszkodzeniami dróg oddechowych lub wysiękami. Bakterię wysiewa się na podłoże Blood Agar w ciągu 48 godzin, obserwując białe, prawie przezroczyste i lepkie kolonie, które później żółkną lub Glycerin Agar, gdzie po kilku dniach będzie widoczna kremowa, lepka, miękka i wilgotna warstwa. może stać się gęsty, twardy i ciemnobrązowy. Bakterie z hodowli są identyfikowane za pomocą testów biochemicznych. B. mallei można barwić i oglądać pod mikroskopem za pomocą błękitu metylenowego, Giemsy, Wrighta lub Grama.
- PCR w czasie rzeczywistym: aby odróżnić B. mallei od B. pseudomallei.
- Test złośliwy: przydatne na obszarach endemicznych. Jest to reakcja nadwrażliwości, która umożliwia identyfikację zakażonych koniowatych. Polega na zaszczepieniu frakcji białka bakteryjnego przez wstrzyknięcie dogałkowe. Jeśli zwierzę jest pozytywne, obrzęk powiek wystąpi 24 lub 48 godzin po zaszczepieniu. Jeśli zostanie zaszczepiony podskórnie w inne miejsca, spowoduje zapalenie z podniesionymi krawędziami, które nie powoduje bólu następnego dnia. Najczęstszym sposobem jest inokulacja za pomocą kropli do oczu, powodująca zapalenie spojówek i ropną wydzielinę 5 do 6 godzin po podaniu, trwającą maksymalnie 48 godzin. Reakcjom tym, jeśli są pozytywne, towarzyszy gorączka. Może dawać niejednoznaczne wyniki, gdy choroba jest ostra lub w końcowej fazie przewlekłej.
- Aglutynacja różu bengalskiego: Stosowany zwłaszcza w Rosji, ale nie jest niezawodny u koni z przewlekłą nosacizną.
Z drugiej strony testy z większą wiarygodnością u koniowatych do diagnostyki nosacizny to:
- Mocowanie dopełniacza: jest uważany za oficjalny test w międzynarodowym handlu końmi i jest w stanie wykryć przeciwciała od pierwszego tygodnia po zakażeniu.
- ELISA.
Jak leczyć nosaciznę u koni?
Ponieważ jest to tak niebezpieczna choroba, leczenie nie jest zalecane Jest stosowany tylko na terenach endemicznych, ale pochodzi od zwierząt niosą bakterie i działają jak rozsiewacze choroby, dlatego lepiej nie leczyć ich i nie ma też szczepionek.
Zapobieganie gruczołom
Glanders znajduje się na liście chorób koni podlegających obowiązkowi zgłoszenia Światowej Organizacji Zdrowia Zwierząt (OIE), dlatego władze muszą zgłoszone, a wymagania i działania można znaleźć w Kodeksie zdrowia zwierząt lądowych OIE. Ustalono, że zwierzęta, które uzyskały wynik pozytywny w testach diagnostycznych na obszarze, na którym nie występuje choroba (nieendemiczne), są uśmiercane ze względu na zagrożenie dla zdrowia publicznego oraz ciężkość choroby. Zwłoki należy palić ze względu na niebezpieczeństwo, jakie stwarzają.
W przypadku pojawienia się ogniska nosacizny koniowatych konieczne jest ustanowienie kwarantanny zakładów, w których występują, dokładnie czyszczenie i dezynfekcja ich oraz przedmiotów, koni i innych zwierząt. Zwierzęta podatne na zarażenie muszą być trzymane w odpowiedniej odległości od tych zakładów przez miesiące, ponieważ ich zachorowalność lub zaraźliwość jest bardzo wysoka, a więc miejsca, w których gromadzą się zwierzęta, stanowią duże zagrożenie.
Na obszarach wolnych od nosacizny import koni, ich mięsa lub produktów pochodzących z krajów, w których występuje choroba jest zabroniony, a w przypadku importu koni wymaga negatywnego testy (test wiązania maleiny i dopełniacza) przed załadunkiem zwierząt, które są powtarzane podczas kwarantanny po przybyciu.
Aby zapobiec tej i innym chorobom, radzimy przeczytać również ten inny artykuł na naszej stronie na temat podstawowej opieki nad końmi.
