roztocze, zwane także „ wszy do kurnika”, jest pasożytem zewnętrznym, który może atakować ptaki wszystkich gatunków, chociaż częściej występuje u kurcząt hodowanych w celach produkcyjnych. W mniej powszechnych kontekstach mogą również gryźć ssaki i ludzi. Oprócz powodowania intensywnego swędzenia i podrażnienia skóry, ptaszyniec może przenosić wiele chorób, które mogą być śmiertelne dla ptaków.
Zastanawiasz się jak zapobiegać roztoczowi u swoich kur? W tym artykule na naszej stronie pokazujemy główne metodologie stosowane do zwalczania inwazji ptaszyńca w gospodarstwach rolnych. Ponadto przedstawiamy kilka innowacyjnych rozwiązań, które są w fazie weryfikacji naukowej lub opłacalności komercjalizacji.
Co to są roztocza?
Pruszczyki są rodzajem hematofagicznego ektopasożyta (które żywią się poprzez połykanie krwi swoich żywicieli), zwanego Demanyssus gallinae. Są to bardzo małe owady, które w wieku dorosłym mogą mierzyć od 0,5 mm do 1 mm. Jego ciało przybiera charakterystyczne czerwone zabarwienie po napełnieniu krwią, ale jest naturalnie białe.
Ponieważ utrzymują bardzo krótki cykl życia (około 90 dni), powinni go wykorzystać do intensywnego rozmnażania, gdy znajdą optymalne warunki w organizmie żywiciela. W niektórych przypadkach rozmnażanie jest tak intensywne, że roztocze może „zakończyć” swój cykl życiowy w ciągu zaledwie 5 dni, odkładając ogromną liczbę larw w organizmie żywiciela. W związku z tym ptaszyniec może w krótkim czasie generować duże infestacje na fermach drobiu, powodując poważny problem biosanitarny
Jego populacja rozprzestrzeniła się na wszystkich kontynentach i obecnie szacuje się, że około 90% kur hodowanych w celach komercyjnych miało już jakiś kontakt z tymi ektopasożytami. Ponadto eksperci podkreślają, że ptaszyńca jest największą plagą kur niosek w ostatnich dziesięcioleciach.
Roztocze u kur: zagrożenia dla zdrowia
Ponieważ są pasożytami krwiożernymi, ptaszyniec pozyskuje niezbędne składniki odżywcze do utrzymania metabolizmu poprzez pobieranie krwi od swojego żywiciela. Generuje to znaczny niedobór składników odżywczych u dotkniętego chorobą zwierzęcia, ponieważ składniki odżywcze spożywane w jego diecie są „przekierowywane” przez pasożyty, zanim zostaną przyswojone przez jego organizm. Jeśli infestacja nie zostanie szybko wyleczona, ptak jest podatny na ciężką anemię, która może być śmiertelna.
Ptaszczyk czerwony jest również wektorem wielu chorób. To znaczy: gromadzą i przenoszą w swoim organizmie czynniki chorobotwórcze, które mogą powodować poważne szkody dla zdrowia ptaków. Wśród chorób, które mogą być wywołane przez skażone ukąszenia ptaszyńca, znajdujemy zapalenie mózgu, a cholerę ptaków i krętki.
Niektóre badania naukowe wykazały, że ptaszyniec jest naturalnymi nosicielami różnych serotypów Salmonelli, bakterie, które mogą wywoływać różne procesy zakaźne w ciele ptaków. Wśród chorób związanych z Salmonellą znajdujemy salmonellozę i dur brzuszny , dwie choroby o wysokiej śmiertelności wśród kur. Ponadto Salmonella może również wpływać na jaja zarażonych kur, zagrażając zdrowiu piskląt i stanowiąc potencjalne źródło zanieczyszczenia ludzie
Ostatnie (ale nie mniej ważne) ukąszenia ptaszyńca często powodują intensywne swędzenie i podrażnienie skóry ptaków. Powoduje to u nich dużo stres i może prowadzić do samookaleczania się dziobem w celu złagodzenia dyskomfortu i swędzenia.
Metody leczenia ptaszyńca u kurcząt
Ze względu na ich małe rozmiary i nocne zwyczaje rozpoznanie ptaszyńca może być trudne w fermach drobiu, a także w farmy ptaki domowe. Te ektopasożyty zwykle chowają się w ciągu dnia, znajdując małe dziury lub jaskinie lub tworząc gniazda w ciemnych miejscach o małym natężeniu ruchu. W związku z tym ptaszyńce czerwone pozostają niezauważone przez wiele dni lub tygodni, powodując wiele uszkodzeń sierści i skóry ptaków oraz bezgłośnie uszkadzając ich zdrowie.
Potwierdza to potrzebę podjęcia skutecznych środków zapobiegawczych w celu uniknięcia inwazji ptaszyńca u kur i ptaków domowych. Oczywiście musimy podkreślić znaczenie oddzielenia skażonych ptaków od innych osób w ich społeczności. Pamiętaj, że ptaszyniec łatwo przenosi się między kurczakami i w ciągu kilku dni może wywołać dużą infestację. Zaleca się również, aby zakażone ptaki nie miały kontaktu z innymi zwierzętami domowymi lub hodowlanymi, ponieważ roztocza mogą pasożytować na ssakach, a nawet ludziach.
Poniżej przedstawiamy główne metody zwalczania i zwalczania ptaszyńca, które były stosowane i badane w europejskich fermach drobiu:
- Roztoczobójcze: Obecnie większość ferm drobiu stosuje roztoczobójcze lub w sprayu zapobieganie i zwalczanie inwazji ptaszyńca u kur. Z tą metodą wiążą się jednak dwa problemy: pierwszy to fakt, że bardzo niewiele produktów łagodzących jest zarejestrowanych i dopuszczonych do stosowania w obecności zwierząt. Innymi słowy: niewiele akarycydów oferuje bezpieczeństwo wyeliminowanie ptaszyńca bez szkody dla zdrowia ptaków lub zanieczyszczenia jaj przeznaczonych do spożycia przez ludzi. Innym niepokojącym problemem jest to, że wykazano, że ptaszyniec jest w stanie wytworzyć odporność na stałe narażenie na te produkty. Hodowcy drobiu na ogół preferują akarycydy z rodziny pyretroidy , ponieważ mają niską toksycznośćw porównaniu do formuł na bazie fosforoorganicznych. Jednak związek fosforoorganiczny o nazwie foksym został również dopuszczony do stosowania w europejskich fermach drobiu, ponieważ wykazuje bardzo niski współczynnik przenikania do skorupy drobiu. jaja i niska toksyczność dla ptaków. Jednakże, ponieważ jest to niedawno badany związek, wciąż nie ma danych dotyczących odporności na jego formułę nabytej przez pasożyty zewnętrzne.
- Olejki eteryczne i naturalne ekstrakty: olejki eteryczne z lawendy, tymianku, pennyroyal, cynamonu, goździków, musztardy, kolendry i mięty pieprzowej stosowany jako naturalna i bezpiecznaopcja komercyjnych środków łagodzących. Aromat tych olejów byłby w stanie odpędzić czerwone roztocza bez przekazywania smaku lub aromatu jaju lub zakłócania dobrostanu kur. Aby wzmocnić ich działanie, zaleca się ich stosowanie poprzez odparowanie. Z drugiej strony badana jest również skuteczność ekstraktów z kopru włoskiego i czosnku do eliminacji ptaszyńca w tych zakładach.
- Grzyby: Od pewnego czasu Unia Europejska finansuje badania nad wykorzystaniem Patogeny grzybów do zwalczania populacji ptaszyńca w fermach drobiu. Jedno z tych badań wykazało, że te ektopasożyty są podatne na infekcje dwoma gatunkami grzybów chorobotwórczych znanych już europejskim naukowcom: Beauveria bassiana i Metharhizium anisoplae. Na razie ten eksperyment zakończył się sukcesem w testach laboratoryjnych, ale testy terenowe nadal wykazują pewną konkretną niemożność monitorowania wyników, takich jak trudność w zweryfikowaniu spadku całkowitej populacji psowatych w dużych gospodarstwach.
- Zabiegi fizyczne (wysokie temperatury): Kraje skandynawskie już stosują zabiegi fizyczne z wykorzystaniem para, odkurzane i myte okresowo z obszarów produkcyjnych ferm drobiu. Metoda opiera się na ekspozycji ptaszyńca na działanie temperatur powyżej 45ºC, ponieważ są one śmiertelne dla tych ektopasożytów.
- Proszki magnetyczne: Zastosowanie proszku magnetycznego z drobnymi cząstkami, które są nieszkodliwe dla kur, działa poprzez ścieranie. To znaczy: impregnując naskórek tworzący egzoszkielet czerwonych roztoczy, proszki magnetyczne powodowałyby ich śmierć poprzez odwodnienie Najnowocześniejsze produkty oparte na tej metodologii są jeszcze na etapie przystosowania do komercjalizacji, ale pył krzemionkowy jest już uznanym sprzymierzeńcem w zwalczaniu roztoczy u ptaków i może być stosowany do zwalczania czerwieni roztocza u kurczaków.
- Naturalne drapieżniki: Biorąc pod uwagę możliwą toksyczność metod chemicznych i odporność ptaszyńca, wielu badaczy poświęca się analizie wykorzystania naturalnych drapieżników w celu kontrolowania populacji tych ektopasożytów w fermach drobiu. Obecnie prowadzone są eksperymenty z dwoma gatunkami rodzimych i nieinwazyjnych stawonogów (znanych jako Androlis i Taurrus), głównie na farmach we Francji, w celu osiągnięcia „biologicznej kontroli” ptaszyńca. Jednak nadal nie ma zgody co do możliwych skutków proliferacji tych drapieżników w ekosystemie.
Z drugiej strony warto zauważyć, że metody trwałej ekspozycji na światło są zabronione w europejskich fermach drobiu w celu zachowania dobrostanu kury i unikanie negatywnego wpływu na produkty przeznaczone do spożycia przez ludzi. Stała ekspozycja na światło (naturalne lub sztuczne) generuje ogromny stres u kur i zwykle wpływa na tempo ich metabolizmu, negatywnie wpływając na ich zdrowie. Przez wiele lat ta niebezpieczna metodologia była wykorzystywana do przyspieszenia procesu tuczu w gospodarstwach rolnych (ponieważ kury utrzymują codzienne nawyki żywieniowe), ale na szczęście europejskie prawodawstwo zostało sformalizowane ryzyko jego stosowania dla zdrowia zwierząt i jakości produktów przeznaczonych do spożycia przez ludzi.
