ptaki to grupa zwierząt, które wyewoluowały z gadów. Główną cechą charakterystyczną tych istot jest to, że ich ciała są pokryte piórami i latają, ale Czy wszystkie ptaki latają? Odpowiedź brzmi: nie, wiele ptaków lub w przeciwnym razie z powodu braku drapieżników lub opracowania innej strategii obronnej utraciły zdolność latania.
Co to jest migracja zwierząt?
Migracja zwierząt jest rodzajem masowego przemieszczania się osobników gatunku. Jest to bardzo silny i wytrwały ruch, któremu zdaniem badaczy nie sposób się oprzeć. Wydaje się, że zależy to od pewnego rodzaju tymczasowego zahamowania potrzeby gatunku utrzymania swojego terytorium i jest mediowane przez zegar biologiczny, zmianę godzin światła i temperatura. Nie tylko ptaki wykonują ruchy migracyjne, ale także inne grupy zwierząt, takie jak plankton, wiele ssaków, gady, owady, ryby i wiele innych.
Proces migracji od wieków fascynował badaczy. Piękno grupowych ruchów zwierząt wraz z wyczynem pokonywanie imponujących barier fizycznych, takich jak pustynie czy góry, spowodowało, że migracja stała się celem wielu badań, zwłaszcza w przypadku małych ptaków wędrownych.
Charakterystyka migracji zwierząt
Ruchy migracyjne nie są ruchami bez znaczenia, są one rygorystycznie badane i są przewidywalne dla zwierząt, które je wykonują. Cechy migracji zwierząt to:
- Polega na przesiedlenie całej populacji zwierząt tego samego gatunku. Ruchy są znacznie większe niż faktyczne rozproszenie dokonywane przez nieletnich, codzienne ruchy w poszukiwaniu pożywienia czy typowe ruchy w obronie terytorium.
- Migracja ma kierunek, meta. Zwierzęta wiedzą, dokąd idą.
- Niektóre odpowiedzi są zablokowane. Na przykład, nawet jeśli warunki są idealne, gdy nadejdzie czas, rozpocznie się migracja.
- Naturalne zachowania gatunków mogą się różnić. Na przykład ptaki dobowe mogą latać nocą, aby uniknąć drapieżników lub, jeśli są samotne, mogą się grupować, aby migrować. Może pojawić się „migracyjny niepokój” Ptaki zaczynają wyglądać na bardzo nerwowe i niespokojne na kilka dni przed rozpoczęciem migracji.
- Zwierzęta magazynują energię w postaci tłuszczu, aby uniknąć konieczności jedzenia podczas procesu migracji.
Przykłady ptaków wędrownych
Wiele ptaków wykonuje długie wędrówki. Ruchy te zazwyczaj od północy, gdzie mają swoje terytoria gniazdowania na południe, gdzie spędzają zimę Niektóre przykłady ptaków wędrownych to:
1. Jaskółka stodoła
Jaskółka stodoła (Hirundo rustica) to ptak wędrowny obecny w różnych klimatachi zakresy wysokości. Zamieszkuje głównie Europę i Amerykę Północną, zimując w Afryce Subsaharyjskiej, południowo-zachodniej Europie oraz Azji Południowej i Ameryce Południowej. Według IUCN jego populacja maleje, dlatego jest uważany za gatunek najmniej niepokojący[1] Jest to jeden z najpopularniejszych gatunków jaskółek, ponadto obie osobniki, takie jak ich gniazda, są chronione prawem w różnych krajach.
dwa. Śmiejąca się Mewa
Śmiejąca się Mewa (Chroicocephalus ridibundus) zamieszkuje głównie Europa i Azja, chociaż możemy go również znaleźć w Afryce i Ameryce w okresie lęgowym lub przejściowym. Trend populacji jest nieznany i chociaż nie szacuje się żadnego znaczącego ryzyka dla populacji, gatunek ten jest podatny na ptasią grypę, zatrucie jadem kiełbasianym ptaków, przybrzeżne wycieki ropy i zanieczyszczenia chemiczne. Według IUCN jego status to Najmniejsze obawy[2]
3. Łabędź krzykliwy
Łabędź krzykliwy (Cygnus cygnus) jest zagrożony przede wszystkim wylesianiem, chociaż jest również uważany za gatunek najmniej niepokojący przez IUCN [3] Istnieją różne populacje, które mogą migrować z Islandii do Wielkiej Brytanii, z Szwecja i Dania po Holandię i Niemcy, od Kazachstanu po Afganistan i Turkmenistan, a od Korei po Japonię. Wątpliwości budzi również ludność migrująca z Syberii Zachodniej na Kamnczatkę[4], Mongolię i Chiny[5]
4. Flaming większy
Wielki Flaming (Phoenicopterus roseus) powoduje ruchy koczownicze i częściowo migrującew zależności od dostępności żywności. Podróżuje z Afryki Zachodniej do Morza Śródziemnego, obejmując także Azję Południowo-Zachodnią i Południową oraz Afrykę Subsaharyjską. Regularnie podróżują zimą do ciepłych regionów, lokalizując swoje kolonie lęgowe w Afryka śródziemnomorska i Zachodnia głównie [6]
Te zwierzęta stadne poruszają się w dużych i gęstych koloniach, liczących do 200 000 osobników Poza sezonem lęgowym stada liczą około 100 osobników. Jest uważany za zwierzę najmniej niepokojące, chociaż na szczęście jego trend populacyjny rośnie, według IUCN, dzięki wysiłkom podejmowanym we Francji i Hiszpanii w celu przeciwdziałania erozji i braku wysp lęgowych w celu poprawy reprodukcji gatunku[6]
Odkryj również na naszej stronie, dlaczego flamingi są różowe.
5. Bocian czarny
Bocian czarny (Ciconia nigra) jest zwierzęciem całkowicie migrującym, jednak niektóre populacje są również osiadłe, na przykład w Hiszpanii. Podróżuj wąskim frontem po dobrze zdefiniowanych trasach, indywidualnie lub w małych grupach do 30 osób. Trend populacji jest nieznany, dlatego według IUCN jest uważany za gatunek najmniejszego zainteresowania[7]
Więcej nazw ptaków wędrownych
Czy chciałeś więcej? Oferujemy listę z większą liczbą przykładów ptaków wędrownych, dzięki czemu możesz uzyskać szczegółowe informacje:
- Gęś białoczelna (Anser albifrons)
- Gęsi rdzawoszyi (Branta ruficollis)
- Carretona cyraneczka (Spatula querquedula)
- Czarna markaczka (Melanitta nigra)
- Low Loon (Gavia stellata)
- Pelikan pospolity (Pelecanus onocrotalus)
- Squacco Czapla (Ardeola ralloides)
- Czapla siwa (Ardea purpurea)
- Kania czarna (Milvus migrans)
- Rybołów (Pandion haliaetus)
- Zachodnia błotniak stawowy (Circus aeruginosus)
- Błotniak Montagu (Circus pygargus)
- Tęcza (Glareola pratincola)
- Sieweczka szara (Pluvialis squatarola)
- Czajka europejska (Vanellus vanellus)
- Tridactyl Sandpiper (Calidris alba)
- Mewa szara (Larus fuscus)
- Pagaza czerwonodzioba (Hydropogne caspia)
- Marcin zwyczajny (Delichon urbicum)
- Jerzyk zwyczajny (Apus apus)
- Pliszka bydlęca (Motacilla flava)
- Słowik podróżnik (Luscinia svecica)
- Kopciuszek (Phoenicurus phoenicurus)
- Wheatear (Oenanthe oenanthe)
- Dzierzba (senator Lanius)
- Trzcinnik trzcinowy (Emberiza schoeniclus)
Najdłuższe wędrówki ptaków
Ptak, którego migracja jest najdłuższa na świecie, pokonuje ponad 70 000 kilometrów to rybitwa popielata (Sterna paradisaea). To zwierzę rozmnaża się w zimnych wodach bieguna północnego, gdy na tej półkuli jest lato. Pod koniec sierpnia zaczynają migrować w kierunku bieguna południowego i przybywają tu w połowie grudnia. Ten ptak waży około 100 gramów, a jego rozpiętość skrzydeł wynosi od 76 do 85 centymetrów.
Burzyk błotny (Puffinus griseus) to kolejny ptak wędrowny, którego rybitwie popielatej niewiele może zazdrościć. Osobniki tego gatunku, których trasa migracyjna biegnie z Wysp Aleuckich na Morzu Beringa do Nowej Zelandii, również pokonują dystans 64 000 kilometrów
Na zdjęciu przedstawiamy szlaki migracji pięciu rybitw popielaty, śledzonych z Holandii. Czarne linie oznaczają podróż na południe, a szare linie na północ[8].