Kiedy decydujemy się na adopcję psa, konieczne jest przeprowadzenie skutecznej i odpowiedzialnej kontrola rozrodu aby zapobiec niechcianej ciąży i uniknąć przeludnienie porzuconych psów, zarówno w schroniskach, jak i na ulicach całego świata. Jeśli jednak masz partnera i zdecydowałeś się na jego rozmnażanie, będziesz musiał podjąć pewne kroki, aby utrzymać ciężarną samicę i jej nowonarodzone szczenięta w dobrym zdrowiu.
Jedną z najczęstszych wątpliwości wśród opiekunów przygotowujących się na przybycie małych szczeniąt jest to, czy piesek powinien być oddzielony od szczeniątW tym artykule na naszej stronie informujemy, kiedy należy unikać obecności samca, aby zapewnić przyszłej mamie i jej szczeniętom spokój i bezpieczeństwo. A jaki jest najlepszy czas na zapoznanie psa z nowymi futrzastymi w domu.
Czy konieczne jest oddzielenie samca od ciężarnej kobiety?
Podczas ciąży suki przyszłe mamy doświadczają szeregu zmian fizjologicznych i hormonalnych przygotowujących ją do rozwoju potomstwa i laktacji. To bardzo szczególny i delikatny proces, przez który przechodzi twoje ciało i umysł. Dlatego ważne jest, aby opiekunowie oferowali pozytywne środowisko i niezbędną opiekę, aby ich futrzaki mogły przeżyć spokojną i zdrową ciążę. Na naszej stronie informujemy o głównej opiece nad ciężarnymi psami. Nie przegap!
W ostatnich tygodniach ciąży kobiety przechodzą proces zmian hormonalnych, gdy ich organizm przygotowuje się do nadchodzącego momentu poród i późniejsza laktacja. Chociaż te hormony są niewyczuwalne dla naszych zmysłów, psy łatwo je wykrywają dzięki swojemu uprzywilejowanemu zmysłowi węchu. Samce będą wtedy bardzo przyciągać zapach samicy i odkrywać te nowe zapachy.
Naleganie samca często powoduje stres lub niepokój u ciężarnej suki, co jest szkodliwe dla zdrowia matki i jej przyszłych szczeniąt. Dlatego w ciągu ostatnich 3 lub 4 tygodni ciąży najlepiej jest oddzielić samca od samicy, aby nie narażać jej na negatywne czynniki stresowe.
Kiedy zbliża się czas porodu (10 do 15 dni wcześniej), samica poszuka zacisznego zakątka domu, aby przygotować „przytulne gniazdo”, w którym może się zrelaksować i czuć się bezpiecznie podczas porodu dla jej dzieci. W tej chwili najlepiej jest, aby samiec nie interweniował w tym środowisku spokoju i bezpieczeństwa, aby zachować spokojny stan kobiety.
Kiedy suka zaczyna poród, ważne jest, aby opiekunowie zachowali czujność w celu zidentyfikowania wszelkich problemów lub komplikacji podczas porodu. Musimy jednak także szanować jej przestrzeń i zachować spokój, aby w tym ważnym momencie nie przekazywać naszemu psu więcej niepokoju czy zdenerwowania. Ponownie, zaleca się, aby samiec nie przebywał w pobliżu rodzącej i jej nowonarodzonych szczeniąt.
Czy powinienem oddzielić samca od nowonarodzonych szczeniąt?
Oczywiście piesek będzie bardzo ciekawy tych „nowych obecności” w jego domu. Za pomocą zmysłów z łatwością rozpozna, że w domu są nowe szczenięta i będzie chciał wąchać, wchodzić w interakcje i/lub bawić się nimi Jednak nowonarodzone szczenięta są tak wrażliwe i delikatne, że każda intensywniejsza interakcja lub nagły ruch może je zranić. Ze względu na swoją naturalną siłę, chęć do odkrywania świata lub chęć do zabawy, dorosłe samce psów mogą spowodować wypadek bez zamiaru skrzywdzenia małych futrzaków.
Również suczka będzie bardzo opiekuńcza przez pierwsze tygodnie życia jej szczeniąt. Samica rozumie, że jej matczyną rolą jest zachowanie młodych i zapewnienie im optymalnych warunków do rozwoju, dopóki nie będą mogły przeżyć samodzielnie. Dlatego obecność samca lub innych zwierząt prawie nigdy nie jest mile widziana w tym okresie noworodkowym. W niektórych przypadkach kobieta może rozwinąć agresywne zachowania, aby chronić swoje młode i odeprzeć potencjalne zagrożenia. Dlatego najlepiej jest szanować jego „bezpieczną strefę”, aby uniknąć niepotrzebnego konfliktu i trzymać samca z dala, jeśli samica wykazuje takie zachowanie.
Z drugiej strony ważne jest, aby opiekunowie wiedzieli, jak pomagać samicom w opiece nad szczeniętami i oferować im idealne środowisko dla ich rozwoju fizycznego, poznawczego, emocjonalnego i społecznego. Niezbędne jest również posiadanie przewodnictwa weterynarza w celu kontrolowania wzrostu i przyrostu masy ciała potomstwa, oprócz zagwarantowania optymalnego powrotu do zdrowia rodzica. Ponadto specjalista będzie w stanie udzielić Ci wskazówek, jak i kiedy zacząć przedstawiać psa potomstwu, w zależności od przypadku.
Kiedy mogę przedstawić pieska jego szczeniętom?
Przede wszystkim musimy zrozumieć, że nie ma dokładnej daty prezentowania samca potomstwu. Ponieważ każdy pies jest wyjątkową istotą, ten optymalny moment będzie zależał od rozwoju każdego szczeniaka i reakcji suczek na włączenie kolejnego osobnika na terytorium swoich szczeniąt.
Psy są na ogół najbardziej opiekuńcze i „zamknięte” w ciągu pierwszych 15 dni po porodzie, co oznacza okres noworodkowyW tym pierwszym samiec musi pozostać z dala od młodych i nasza interakcja również musi być ograniczona, biorąc pod uwagę chłonność samicy.
Po tym pierwszym okresie rozpoczyna się faza przejściowa, która zwykle trwa do 20 lub 21 dnia życia potomstwa. W tej nowej fazie szczenięta zaczną być aktywne i będą miały pewną ciekawość swojego otoczenia. Ich matka zadba o zapewnienie im optymalnej higieny i dobrego odżywienia. Jednak jej zachowanie będzie spokojniejsze i zacznie akceptować nowe obecności w swoim otoczeniu.
Tak więc, od 21 lub 22 dnia po porodzie, szczenięta będą już mobilne i przeżyją okres socjalizacji. Jest to kluczowy etap rozwoju dzieci, ponieważ zaczynają one rozpoznawać siebie jako jednostki w swoim gatunku, a także w kontekście społecznym. Z kolei samice będą już chłonne i będą odpowiedzialne za prowadzenie swoich młodych w ich nowych odkryciach, prezentowanie im pozytywnych nawyków i uczenie podstaw psiego języka i koegzystencji.
W tym momencie możemy zacząć przedstawić pieska szczeniętom Ale ta interakcja zawsze powinna być stopniowo i progresywnie , bo to nowa rzeczywistość dla mężczyzn i małych futrzaków. Ponadto ważne jest, aby opiekunowie monitorowali i kontrolowali pierwsze kontakty psa z potomstwem, aby uniknąć wypadku lub konfliktu z samicą. Podobnie, ważne jest, aby samiec był zdrowy, ze wszystkimi jego szczepionkami i terapią przeciwpasożytniczą na bieżąco, aby nie narażać zdrowia małych futrzaków i aby nie miał problemów behawioralnych.
Korzyści z obecności samca w wychowaniu szczeniaka
Wielu opiekunów boi się pozwolić szczeniętom mieszkać z ojcem lub innym dorosłym psem, ale ta interakcja może być bardzo pozytywnadla rozwój poznawczy, emocjonalny i społeczny dzieci. Logicznie, zawsze z należytą starannością, aby zachować dobre samopoczucie szczeniąt, które wciąż rosną i są bardziej wrażliwe niż dorosłe psy.
Pamiętajmy, że psy to zwierzęta towarzyskie, które przyzwyczaiły się do życia w grupach o strukturze hierarchicznej i zasady współżycia przetrwanie wszystkich jej członków. Hodowla wraz z dorosłym samcem i samicą (może tak powiem: struktura „zbiorowa”) może pomóc szczeniakowi zrozumieć naturalny porządek społeczny psów i rolę każdego osobnika w ich społeczności, a także nauczyć się psiego języka, granic gra i właściwe zarządzanie zgryzem.
Z drugiej strony, życie z osobnikami tego samego gatunku we wczesnym dzieciństwie pomaga w socjalizacji psa. Chociaż socjalizacja jest procesem trwającym całe życie, futrzaki doświadczają krytycznego okresu między narodzinami a trzecim miesiącem życia. Gdy pies nie jest w tym okresie właściwie zapoznany z bodźcami i osobami w jego otoczeniu, może wykazywać poważne problemy z zachowaniem i nauką w dorosłym życiu.
Oczywiście prosta obecność samca nie zastępuje konieczności przeprowadzenia odpowiedniego procesu socjalizacji szczeniąt z innymi psami. Ale oznacza to możliwość wczesnego rozpoczęcia socjalizacji w bezpiecznym środowisku naszego domu, z psem, któremu ufamy.
Ponadto należy pamiętać, że szczenięta mogą zacząć chodzić na zewnątrz i żyć z innymi zwierzętami (głównie obcymi) dopiero po zakończeniu pierwszego cyklu szczepień i odrobaczeń.
