Kiedy decydujemy się na adopcję szczeniaka lub dorosłego psa, staje się on członkiem rodziny i naszym obowiązkiem jest zapewnienie mu dobrej edukacji, a także zaspokojenie wszystkich jego potrzeb i zagwarantowanie optymalna jakość życia, wolna od cierpienia, strachu i stresu. Jednak wielu opiekunów uważa, że najlepszym sposobem nauczenia swoich psów zachowania jest karanie ich za każdym razem, gdy wykonują niepożądane zachowania. Zwroty typu „mój pies wie, że zrobił to źle” utwierdzają w przekonaniu, że krzyczenie, bicie lub zastraszanie psów jest czymś pożytecznym i koniecznym do ich edukowania, kiedy tak nie jest.
Tradycyjny trening, polegający na korygowaniu zachowań za pomocą narzędzi kar i gróźb, generuje wśród wielu innych negatywnych konsekwencji stan permanentnego niepokoju u psów, którzy w wielu przypadkach hamują swoje zachowanie z tego prostego powodu, że boją się swoich opiekunów. Na dłuższą metę może to spowodować problemy zdrowotne i poważne zmiany behawioralne zwierzęcia. Aby tego uniknąć, z naszej strony powiemy Ci wszystko, co musisz wiedzieć o karze i jak może ona wpłynąć na proces edukacji Twojego futrzaka. Odkryj jak ukarać psa bez cierpienia lub negatywnych doświadczeń, nie przegap tego!
Co to jest kara psa?
W dziedzinie behawioryzmu i edukacji psów karą jest każde działanie, które może spowodować zmniejszenie częstotliwości, czasu trwania lub intensywności zachowaniapo zastosowaniu po pojawieniu się wspomnianego zachowania. Innymi słowy, ukaranie psa oznacza nie tylko uderzenie go lub wyrządzenie mu fizycznej krzywdy, ale wiele innych działań, takich jak wrzask na niego, unieruchomienie, ignorowanie, uniemożliwienie mu dostępu do miejsca lub przestraszenie może być również karą w pewnych kontekstach..
Z kolei kary dzielą się, podobnie jak wzmocnienia, na dwa typy: pozytywne i negatywne. Chociaż oba mają ten sam cel, ich zastosowanie i konsekwencje są nieco inne, jak zobaczymy poniżej.
Stosowanie pozytywnej kary u psów
Kara pozytywna polega na dodawanie bodźca awersyjnego do otoczenia zwierzęcia w momencie wykonywania przez zwierzę jakiegoś niepożądanego zachowania, np. popychania go, szarpnij go na smyczy, krzycz na niego lub aktywuj obrożę szokową. Opiekunowie wykonują tego typu kary w celu zaprzestania wykonywania przez psa danej czynności, ale większość z nich nie zdaje sobie sprawy z konsekwencji fizycznych i emocjonalnych, jakie może nieść ze sobą poddanie się tego typu praktykom.
W wielu przypadkach pies nie eliminuje lub nie ogranicza swojego zachowania po otrzymaniu kary, co jest wyraźną wskazówką, że to jest nieprzydatne, bo pies nie rozumie naszych intencji i dlatego nie uczy się niczego, czego zamierzamy go nauczyć. Bardzo prostym tego przykładem jest przypadek psa, który szczeka za każdym razem, gdy zadzwoni dzwonek do drzwi i nawet jeśli zostanie za to zbesztany, szczeka ponownie, gdy ktoś zadzwoni.
Dlaczego to się dzieje? Przede wszystkim dlatego, że w tym przypadku korepetytor skupia się na próbie zahamowania zachowania zamiast zastanawiać się, dlaczego pies szczeka, gdy pukanie do drzwi i pracować nad przyczyną zachowania. Ponadto próbuje wyeliminować zachowanie, które jest całkowicie naturalne u psów (coś w rodzaju skarcenia nas za mówienie), co jest frustrujące i jeszcze bardziej utrudnia psu zrozumienie, o co go prosimy. Na koniec pamiętaj, że krzycząc lub uderzając psa, nauczyciel dodaje więcej napięcia do chwili, która już jest ekscytująca, co sprawi, że zwierzę jeszcze bardziej się zdenerwuje i może reagować wybuchowo lub nawet niebezpiecznie.
W innych przypadkach kara pozytywna powoduje szybką redukcję częstotliwości lub czasu trwania niektórych zachowań, co sprawia, że nauczyciele uważają, że ich metodologia była najbardziej skuteczna. Jednakże, chociaż ze strony człowieka wynik był zadowalający, dla psa zawsze będzie pociągać negatywne konsekwencje w mniejszym lub większym stopniu Jeśli chcesz wiedzieć, co są, Polecamy przeczytać nasz inny artykuł "Konsekwencje ukarania psa".
Kiedy nakładać pozytywną karę na psy?
Gdy pojawia się okazja do wykonania pożądanego zachowania i wiedząc, że zostanie za to ukarany, zwierzę wchodzi w sytuację konfliktową, co generuje dużo stresu, który może stać się przewlekły W zależności od charakteru psa, jego doświadczenia i warunków otoczenia, najprawdopodobniej ta sytuacja konfliktowa zostanie rozwiązana w jeden z następujących sposobów:
- Pies uczy się hamować pewne zachowania w obecności swoich opiekunów w obawie przed karą, ale wykonuje je, gdy ich nie ma.
- Pies całkowicie hamuje pewne zachowania w obawie przed karą, ale szuka innych alternatywnych zachowań, aby zaspokoić swoje potrzeby, wyrazić swoją frustrację lub spróbować uspokoić niepokój, co może być jeszcze bardziej problematyczne lub bardziej szkodliwe.
- Pies całkowicie hamuje prawie wszystkie swoje zachowania w obawie przed karą, wchodząc w stan letargu i apatii podobny do depresji, zwany wyuczoną bezradnością.
We wszystkich tych kontekstach dominującą emocją jest zawsze strach, co prowadzi nas do wniosku, że systematyczne stosowanie kary pozytywnej wywołuje emocje uszkodzenia u zwierząt i nie jest w żaden sposób zalecane
Stosowanie kary negatywnej u psów
Kara negatywna polega na usunięcie z otoczenia zwierzęcia bodźca, który uważa za przyjemny po wykonaniu przez zwierzę niepożądanego zachowania. Przykładami negatywnej kary może być odwrócenie uwagi psa, zaprzestanie zabawy z nim lub odmówienie mu smakołyka.
Kara negatywna zawsze cieszyła się lepszą reputacją niż kara pozytywna, ponieważ to prawda, że pozwala ona na wyeliminowanie lub ograniczenie pewnych zachowań bez potrzeby zastraszania lub atakowania zwierzę, po prostu w oparciu o ideę wygaśnięcia zachowania poprzez wycofanie wzmocnienia. Jednak kara negatywna ma pewien problem, polegający na tym, że w wielu przypadkach jest ona trudna do prawidłowego jej zastosowania i wymaga pewnego doświadczenia ze strony wychowawcy. Z jednej strony wychowawca musi upewnić się, że w momencie nałożenia kary negatywnej jest w otoczeniu coś, co można usunąć i że bodziec ten jest naprawdę pozytywny i pełni rolę wzmacniającą dla zwierzęcia, w przeciwnym razie, jego wycofanie nie będzie miało żadnego skutku. Z drugiej strony, kara negatywna nie jest skuteczna w eliminowaniu jakiegokolwiek zachowania, ponieważ te, które są samowzmacniające się, nie zostaną łatwo zlikwidowane przez tę praktykę.
Kiedy i jak nakładać negatywne kary na psy?
Gdy mówimy o eliminowanie zachowań operanckich, czyli tych, których pies się nauczył i powtarza, ponieważ je powiązał ze wzmocnieniem (na przykład szczekaniem, aby korepetytor rzucał piłką), kara negatywna może być przydatna i oczywiście jest mniej szkodliwa niż kara pozytywna. W tym konkretnym przypadku kara polegałaby na całkowitym zatrzymaniu gry w momencie, gdy pies zacznie szczekać, trzymając piłkę. Kiedy szczekanie ustaje lub zwierzę zachowuje się bardziej adekwatnie, gra toczy się dalej. W ten sposób, gdy pies nie otrzymuje tego, czego oczekuje, związek między zachowaniem a wzmocnieniem zostaje osłabiony, a ten pierwszy zostaje wygaszony.
Mity o karaniu psa
Teraz, gdy znamy różne sposoby karania psa i jak nie powinniśmy tego robić, przyjrzymy się niektórym z najbardziej rozpowszechnionych mitów, aby zakończyć zrozumienie tych pojęć w bardziej praktyczny sposób:
Mój pies wie, że zrobił to źle
Jest to jedno z najczęściej słyszanych zwrotów wśród opiekunów, zwłaszcza gdy wracają do domu i stwierdzają, że ich futrzany przyjaciel zbliża się do nich ze spuszczoną głową po tym, jak wyrządził im krzywdę podczas jego nieobecności. Ukarany pies chowa ogon między nogami, oblizuje wargi lub leży na ziemi, co często błędnie interpretuje się jako przeprosiny, gdy przyznaje, że źle się zachowywał.
Prawda jest taka, że te postawy ciała i mimika są po prostu sposobem, w jaki psy muszą „uspokoić” inną osobę, gdy zauważą, że jest zdenerwowana lub czują, że jest w niebezpieczeństwie, w żadnym wypadku nie jest to to przyznanie się do winy lub przeprosiny. Co więcej, o czym należy pamiętać, psy mogą kojarzyć karę tylko ze zdarzeniem, które nastąpiło natychmiast przed lub w trakcie jej nałożenia. Dlatego jeśli skarcisz psa po powrocie do domu, pies nigdy nie zrozumie powodu ukarania, ponieważ prawdopodobnie minęły godziny odkąd żuł na kanapie lub sikał na dywan.
Mój pies źle się zachowuje z zemsty, bo go ukarałem
Wielu opiekunów kojarzy pewne niepożądane zachowania swoich psów z uczuciem niechęci lub chęcią ich owłosienia, aby ich „zirytować”. Prawda jest taka, że emocje, takie jak nienawiść, pragnienie zemsty lub wyrzuty sumienia są subiektywne i wyłącznie ludzkie, więc Twój pies nie będzie poczuj je
Jeżeli po zbesztaniu psa ponownie zachowuje się niechcianie, to prawdopodobnie kara nie została skutecznie zastosowana lub nie ma dobrej komunikacji między psem a opiekunem.
Narzędzia karania nie krzywdzą psa
Kolejne stwierdzenie, które jest często słyszane, szczególnie wśród obrońców tradycyjnego treningu, to takie, które zapewnia, że narzędzia takie jak dławiki, kolce czy obroże elektryczne nie są bolesne dla psa, jeśli są używane prawidłowo. Jednak istnieją dowody na różne rodzaje urazów, które te narzędzia spowodowały u psów, od oparzeń po zapadnięcie się lub uduszenie tchawicy.
Bez względu na to, jak duże masz doświadczenie w ich używaniu lub ile masz profesjonalnych porad, te obroże zawsze wiążą się z pewnym ryzykiem dla zwierzęcia, zarówno fizycznym, jak i, oczywiście, emocjonalnym i psychologicznym.
Jak poprawić psa?
Trenowanie psa bez karania jest możliwe przy użyciu pełnych szacunku, empatycznych metod pracy opartych na pozytywnym wzmacnianiu Obecnie wiele szkół edukacji psów, trenerzy a profesjonalni etolodzy stosują techniki modyfikacji behawioralnej i ćwiczenia dostosowane do konkretnego przypadku każdego psa, stawiając na pierwszym miejscu ich integralne dobro i rozumiejąc, jakie są ich potrzeby i normalne zachowania jako gatunku, jednocześnie pomagając opiekunom w tworzeniu zdrowej więzi ze swoimi psami. futrzany.
Konieczne jest bardzo dobrze ocenić metodologię stosowaną przez profesjonalistę i, jeśli to możliwe, poprosić o referencje dotyczące jego pracy lub przeprowadzić z nim wcześniejszą rozmowę przed oddaniem w Twoje ręce edukacji naszych futrzaków.
Teraz, jeśli chcesz nauczyć się korygować psa, gdy robi coś złego bez stosowania kary, zastosowanie pozytywnego wzmocnienia jest również najlepszą opcją. Pozytywne wzmocnienie polega na wzmacnianiu pożądanych zachowań i ignorowaniu niechcianych. W ten sposób pies rozumie, co lubimy, a czego nie, a my wzmacniamy więź nagradzając „dobre zachowanie”. Podobnie w przypadkach, w których ignorowanie zachowania nie działa, ponieważ jest samonapędzające się, możemy włączyć alternatywy, które uważamy za właściwe Jasny tego przykład znajduje się u szczeniąt, gdy są one na etapie gryzienia wszystkiego, co znajdą. Zamiast karać psa lub ignorować go, zaproponujemy mu zabawkę do gryzienia i nagrodzimy go, gdy zacznie się nią bawić. W kolejnych artykułach omówimy bardziej szczegółowo edukację szczeniąt i psów dorosłych:
- Jak wytresować szczeniaka?
- Jak wytresować psa?
Mając to na uwadze, spójrzmy poniżej jako przykład na niektóre z najczęstszych sytuacji:
Jak ukarać psa za oddawanie moczu?
Psy mogą oddawać mocz w domu z różnych powodów, takich jak lęk separacyjny, zespół dysfunkcji poznawczych, strach lub nadmierne podniecenie. W przypadku szczeniąt bardzo często oddają mocz w domu, ponieważ nadal nie mają pełnej kontroli nad zwieraczem i muszą częściej się załatwiać.
Bez względu na przyczynę pies nie powinien być karany za oddawanie moczu w domu, ponieważ nie jest to skuteczna metoda i ponadto może wywoływać strach u zwierzęcia, które prawdopodobnie zacznie się chować, by siusiu niezauważone. Idealnym rozwiązaniem jest w tym przypadku kontrolować częstotliwość z jaką pies oddaje mocz w domu i być bardzo świadomym kontekstu, w którym to robi, aby zidentyfikować przyczynę. Gdy to zrobisz, wprowadź więcej spacerów do rutyny swojego futrzaka, zabierz go przez duże i ciche obszary i wzmocnij go jego ulubionym jedzeniem lub zabawką za każdym razem, gdy oddaje mocz na ulicy. Jeśli jest to szczeniak, który nie może jeszcze wyjść na zewnątrz, nie przegap tego artykułu: „Jak nauczyć szczeniaka załatwiać się w podkładce?”
Jak ukarać psa, który gryzie?
Gryzienie jest naturalnym zachowaniem psów i jest częścią ich normalnego sposobu zabawy, zarówno z nami, jak iz innymi zwierzętami. Jeśli ukarzemy szczeniaka lub dorosłego psa za bycie zbyt szorstkim podczas zabawy, możemy wywołać u niego pewną frustrację, którą prawdopodobnie rozładuje, skubiąc inne przedmioty, które są w jego zasięgu lub będąc na nas zirytowanym. Najlepszą opcją w takich przypadkach jest nauczenie swojego futrzaka od najmłodszych lat, jak powstrzymywać zgryz, czyli unikanie zbyt intensywnego używania ust podczas zabawy nas i dlatego ważne jest, abyś zawsze oferował mu alternatywę, którą może żuć, jak zabawkę, i wzmacniać go za każdym razem, gdy jej używa.
Z drugiej strony, jeśli pies zachowuje się agresywnie lub brutalnie w stosunku do innych zwierząt lub próbuje ugryźć członka rodziny, kara jest całkowicie przeciwwskazana, ponieważ może to zwiększyć napięcie w sytuacji, niż pies jest już niewygodny i zwiększa prawdopodobieństwo ataku. Aby rozwiązać ten problem, dobrze jest pomoc profesjonalisty, który doradzi Ci i pomoże Ci zrozumieć, co czuje i chce wyrazić Twój futrzany przyjaciel. jego zachowanie.
Jak ukarać psa, który psuje coś?
Gryzienie i łamanie przedmiotów jest fantastyczną rozrywką dla psów, szczególnie tych najmłodszych i najbardziej złośliwych i choć jest to dla nas irytujące, to dla nich niszczenie zabawek, kapci czy mebli jest zachowaniem całkowicie naturalnym, dlatego nie ma sensu ich za to karaćPokazywanie im zniszczenia, krzyczenie na nie lub uderzanie w pysk tym, co złamali, w żadnym wypadku nie przyda się, tym bardziej jeśli między zachowaniem psa a nadejściem kary upłynęło trochę czasu.
Szczeniaki i psy, które się nudzą gdy są same w domu lub cierpią z powodu rozłąki niepokój najczęściej rozbijają przedmioty, albo dla zabawy, albo w celu zmniejszenia poziomu stresu. W takich przypadkach musimy zawsze unikać pozostawiania kosztowności w ich zasięgu lub które mogą zostać połknięte, pamiętając, że te rzeczy, które najbardziej z nas pachną (nasze ubrania, pilot do telewizora, koc itp.) to te, które najczęściej gryzą. Gdy już stworzysz przestrzeń wolną od niebezpieczeństw, zaoferuj swojemu futrzakowi interaktywne zabawki, które go stymulują i rozpraszają go. Zabawki do wypełniania, maty zapachowe, lizaki czy naturalne przekąski to fantastyczne możliwości zaspokojenia potrzeb Twojego psa i zrelaksowania go. Oczywiście, jeśli dasz mu zabawkę lub przekąskę, która może się rozłupać lub zawiera małe kawałki, które zwierzę może połamać lub połknąć, zawsze rób to pod twoim nadzorem.
Jak widać, karanie psa nie jest zalecane ze względu na konsekwencje, jakie może to dla niego mieć. Tylko kara negatywna może być zastosowana w bardzo szczególnych przypadkach i zawsze pod fachową poradą. Idealnym rozwiązaniem jest zawsze stosowanie alternatywnych metod, które utrzymują dobre samopoczucie zwierzęcia, a dodatkowo wzmacniają więź. W tym filmie przedstawiamy kilka gier, które pomogą Ci zapobiec zepsuciu wszystkiego przez Twojego psa.
