Owczarek australijski krótkoogoniasty to doskonały pies użytkowy, wyróżniający się witalnością i inteligencją. Zawsze chętna do zadowolenia swoich opiekunów, rasa ta została stworzona, aby spędzać długie godziny na wypasaniu stad na wsi, ale dziś możemy spotkać owczarki australijskie krótkoogoniaste rywalizujące w wielu psich dyscyplinach sportowych i wykonujące wszelkiego rodzaju prace, w tym zwierzęce dzięki swojej wszechstronność i niezwykła zdolność adaptacji.
Jeśli jesteś miłośnikiem tego typu psów i mieszkasz (lub chciałbyś) z p Australijski astor krótkoogoniasty, Nie możesz przegapić tego artykułu na naszej stronie, w którym analizujemy między innymi jego główne cechy fizyczne i behawioralne
Pochodzenie owczarka australijskiego krótkoogoniastego
Początki tego psa sięgają rozległych australijskich równin początek XIX wieku kiedy zaczęto hodować czystej krwi angielskie owczarki smithfield z australijskimi dingo. Celem hodowców było stworzenie rasy psa nadającego się do pracy na polach kierowania i kierowania stadami, niezależnego, wytrzymałego i zdolnego do podejmowania własnych decyzji, ale jednocześnie posłusznego i lojalnego wobec pasterza
Pierwsze australijskie owczarki nazywano szpilki halowe i chociaż były niestrudzonymi robotnikami, ich charakter był bardzo silny i czasami przychodziły straszyć lub ranić owce. Z tego powodu zdecydowano się na skrzyżowanie tych psów z trzecią rasą: krótkowłosym collie. Wprowadzenie genów collie sprawiło, że piętka halowa stała się bardziej wszechstronnym i łagodnym psem dla bydła. Z biegiem czasu rasa ewoluowała i doskonaliła się, a w każdym pokoleniu wybierano osobniki z najkrótszym ogonem, co stało się jedną z najbardziej charakterystycznych cech tego psa. W 2001 roku rasa została przemianowana na krótkoogoniasty owczarek australijski lub owczarek australijski z krótkim ogonem, a w 2005 roku oficjalnie ustanowiono jej wzorzec
Charakterystyka owczarka australijskiego krótkoogoniastego
Owczarek australijski krótkoogoniasty jest bardzo wytrzymałym psem wyróżnia się dużą wytrzymałością, ponieważ jest w stanie wytrzymać godzin pracy w terenie, niezależnie od warunków, na jakie jest narażona. Jego najbardziej godne uwagi cechy fizyczne to, po pierwsze i jak sugeruje jego nazwa, całkowity lub częściowy brak ogona, który, jeśli istnieje, nie przekracza dziesięciu centymetrów długości. Tak więc ten owczarek australijski rodzi się bez ogona, nie jest amputowany, ponieważ jest to zabronione. Z drugiej strony jego uszy są średniej wielkości, stojące i trójkątne, a jej oczy są bardzo wyraziste, dzięki czemu zwierzę wygląda czujnie i inteligentnie. Owczarek australijski z krótkim ogonem ma również szeroką czaszkę i bardzo silne kończyny, które pozwalają mu poruszać się z wielką zręcznością na każdym rodzaju powierzchni.
Pod względem proporcji fizycznych, dorosłe samce mają średni wzrost, który waha się od 46 do 51 centymetrów w kłębie, podczas gdy samice są nieco mniejsze, osiągając od 43 do 48 centymetrów wzrostu. Średnia waga obu płci wynosi od 16 do 23 kilogramów, więc owczarek australijski z krótkim ogonem jest psem średniej wielkości.
Kolory owczarków australijskich krótkoogoniastych
Nie tylko ogon jest charakterystyczną cechą rasy, ale także jego charakterystyczną szatę, składającą się z krótkiej, twardej i gęstej sierści. Owczarek australijski krótkoogoniasty może występować w kolorze niebieskim lub nakrapianym czerwonym.
Owczarek australijski krótkoogoniasty
Kroplawy ogon ma wrodzoną predyspozycję do pracy w polu i jest doskonałym psem do bydła Psy tej rasy zwykle prezentują bardzo odważny temperament, oni są ciekawi, uważni i pozostają stale czujni, aby nie przeoczyć szczegółu tego, co dzieje się wokół nich. Są także bardzo inteligentnymi i aktywnymipsy, więc potrzebują doświadczonego opiekuna, który może je wyszkolić poprzez zabawę i pozytywne wzmocnienie, a także zabierając je do wystarczającej ilości ćwiczeń fizycznych ćwiczenie.
Przy odpowiedniej socjalizacji od najmłodszych lat owczarki australijskie krótkoogoniaste są zwierzętami bardzo przychylnymi i towarzyskimi są w konflikcie z innymi psami i pomimo tego, że są nieco niezależne, są bardzo czułe i lojalne wobec swojej ludzkiej rodziny, w tym dzieci. Oczywiście mają tendencję do nieufności do obcych i mogą być bardzo wrażliwy, więc musisz traktować ich z taktem i dobrze rozumieć ich język podczas interakcji z nimi.
Opieka nad owczarkami australijskimi krótkoogoniastymi
Jako pies pasterski, osoba decydująca się na dzielenie życia z krótkoogoniastym owczarkiem australijskim powinna mieć świadomość, że pies potrzebuje dużo stymulacji fizycznej i psychicznej, ponieważ został wybrany do spędzania długich godzin w polu. Z tego powodu codzienne wykonywanie pracy węchowej, spacery, oferowanie psu interaktywnych zabawek, umiejętności treningowych, proponowanie wyzwań i praca nad podejmowaniem decyzji lub inicjowaniem go w jakimś psim sporcie to dobre pomysły na utrzymanie zwierzęcia w stanie aktywnym i zdrowym.. Chociaż ideałem jest posiadanie ogrodu lub dużego obszaru, do którego pies ma dostęp, jeśli opiekun spełnia wymagania dotyczące stymulacji i prawidłowo pokrywa potrzeby psa, Stumpy Tail może bez problemu przystosować się do życia w małym mieszkaniu lub domu.
Zaoferowanie psu karmy bardzo dobrej jakości, która pozwoli mu uzyskać potrzebne mu składniki odżywcze i kalorie, jest bardzo ważne, ponieważ To bardzo silne i energiczne zwierzę. Niezależnie od tego, czy jest to karma, domowa karma czy dieta BARF, dieta musi być dostosowana do etapu życia psa, jego poziomu codziennej aktywności i stanu zdrowia.
Z drugiej strony zaleca się szczotkowanie australijskiego owczarka krótkoogoniastego przynajmniej raz w tygodniu i usunąć cały martwy podszerstek. W ten sposób nie tylko zapobiega się wypadaniu włosów w domu, ale poprawia się higiena i jakość sierści oraz prawidłowe pocenie się skóry. Jeśli zwierzę nie ma żadnych problemów dermatologicznych, kąpiele można przeprowadzać co miesiąc lub co dwa miesiące.
Kształcenie owczarków australijskich krótkoogoniastych
Owczarek australijski krótkoogoniasty jest bardzo uważny i inteligentny, co oznacza, że Uczy się z niesamowitą łatwościąKiedy jest odpowiednio wykształcony, zrozumienie i poszanowanie ich języka i zachowania oraz stosowanie pełnych szacunku metodologii opartych na pozytywnym wzmocnieniu. Ten pies naprawdę lubi trenować ze swoim opiekunem, zwłaszcza jeśli robi to poprzez zabawę i wykorzystuje swój naturalny instynkt pasterski.
Ważne jest, aby rozpocząć edukację, gdy jest szczeniakiem i adaptuje się do naszego domu. We wrażliwym okresie socjalizacji (a także po nim) zwierzę musi poznać i odnosić się stopniowo i pozytywnie do wszystkich tych bodźców, z którymi będzie musiało się zmierzyć jego dorosłość, podobnie jak inne zwierzęta, ludzie o odmiennych cechach, hałasy, środki transportu itp., w ten sposób uchronimy go przed nabyciem w przyszłości lęków i fobii oraz sprawimy, że nabierze bezpieczeństwa i pewności siebie. Podobnie spacer z uprzężą i smyczą powinien być dobrze wypracowany, gdyż kikut ogona jest bardzo silnym psem o dużej witalności, przez co ma skłonność do ciągnięcia smycz Bardzo dobre wyszkolenie rozmowy i nawiązanie więzi z nauczycielem to kolejna ważna rzecz, szczególnie podczas wyprowadzania psa bez smyczy przez wieś lub góry. Nie przegap naszego artykułu Jak wytresować szczeniaka, aby uzyskać więcej wskazówek.
Wymagany przez tę rasę poziom aktywności nie sprawia, że jest ona najbardziej odpowiednia dla osób z niewielkim doświadczeniem w szkoleniu psów, ponieważ jeśli nie jest odpowiednio wykształcona, australijski owczarek krótkoogoniasty może się rozwijać z łatwością problemy behawioralne spowodowane strachem, stresem lub frustracją.
Zdrowie owczarka australijskiego krótkoogoniastego
Wielka odporność tej rasy znajduje odzwierciedlenie również w jej zdrowiu, ponieważ owczarek australijski jest z reguły bardzo zdrowym i długowiecznym psem Jednak fakt, że jest to zwierzę pracujące, które dużo czasu spędza w terenie i na dworze sprawia, że jest podatne na choroby przenoszone przez pasożyty zewnętrzne jak komary, pchły lub kleszcze, dlatego bardzo ważne jest, aby chronić je przez cały rok za pomocą produktów odstraszających, takich jak obroże lub pipety, dobrze sprawdzać jego organizm po powrocie do domu i udać się do weterynarza, jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy lub podejrzenia choroby. W tym innym poście wyjaśniamy, jak odrobaczyć psa.
Z drugiej strony ważne jest, aby chronić swoje podpaski i utrzymywać je zawsze nawilżone i w dobrym stanie, a także sprawdzać psa po spacerze, aby zlokalizować ewentualne kolce, które utknęły między palcami, uszami lub jakąkolwiek inną częścią ciała.
Patologie, które najczęściej dotykają owczarków australijskich krótkoogonów, zwłaszcza starszych, to choroby typu kostno-stawowego, takie jak dyslokacje, złamania lub dysplazja stawu łokciowego lub biodro Ten ostatni stan jest najpoważniejszy i chociaż można go leczyć i kontrolować, w niektórych przypadkach w celu usunięcia problemu konieczna jest operacja.
Pamiętaj, że aby zapewnić temu psu długie i szczęśliwe życie, bardzo ważne jest bieżące aktualizowanie corocznego kalendarza szczepień, prawidłowe odrobaczanie i pełna kontrola u weterynarza przynajmniej raz w roku. Przy pełnej niezbędnej opiece średnia długość życia owczarka australijskiego krótkoogoniastego wynosi około 14 lat.
Gdzie adoptować owczarka australijskiego z krótkim ogonem?
Owczarek australijski krótkoogoniasty jest wysoko cenioną rasą w kilku krajach, w tym oczywiście w Australii, kraju pochodzenia. Jednak w Hiszpanii pies ten nie jest dobrze znany i jest niewiele okazów, co oznacza, że nie jest zbyt często spotykane w schroniskach lub ochraniaczach dla zwierząt Jednak, Podobnie jak w przypadku wielu psów wykorzystywanych do pracy w terenie, czasami osoby odpowiedzialne za zwierzę wyrzucają je lub porzucają, jeśli pies nie zapewnia oczekiwanych rezultatów. Niektóre stowarzyszenia opiekuńcze specjalizują się w ratowaniu tego typu psów, dlatego zalecamy skontaktowanie się z różnymi ośrodkami ratunkowymi i umożliwienie im doradzenia w kwestii adopcji nowego najlepszego przyjaciela. Być może nie znajdziesz okazu czystej krwi, ale znajdziesz mieszańca, który chce drugiej szansy.
