Jeżeli zagłębimy się w historię starożytnego Egiptu, od razu zdamy sobie sprawę z bliskiego związku jego mieszkańców z psami. Dowodem na to jest ogromna liczba przedstawień artystycznych (niektóre z nich mają ponad cztery tysiące lat), które zachowały się do dziś i gdzie obok faraonów odpoczywają psy o różnej morfologii i wielkości, towarzysząc mężczyznom na polowaniach. lub pilnowanie grobów zmarłych. Ponadto jeden z bogów mitologii egipskiej, Anubis, przedstawiony jest z ciałem człowieka i głową szakala, psa bardzo zbliżonego do psów.
Trudno jest określić, które rasy psów naprawdę powstały w Egipcie, ponieważ chociaż kilka z nich wydaje się wywodzą się bezpośrednio od psów starożytnego Egiptu, zostały one później opracowane w innych krajach, które ostatecznie uznały je za własne. W rzeczywistości Międzynarodowa Federacja Psów (FCI) nie uznaje obecnie egipskiego pochodzenia żadnej ze swoich ras, chociaż istnieją genetyczne i historyczne dowody na to, że przodkowie niektórych z nich zamieszkiwali ten kraj. Fakt ten jest szczególnie zauważalny, gdy mówimy o niektórych rasach zaliczanych do grupy 5 FCI, odpowiadających psom typu szpic i prymitywnym. W tej publikacji na naszej stronie przedstawiamy sześć ras psów o pochodzeniu ściśle związanym ze starożytnym Egiptem i opowiemy Ci więcej o ich wyglądzie, temperamencie i pielęgnacji, ¿ czy wiesz ich? Jeśli nie, odkryj egipskie psy!
1. Pies faraona
Słysząc nazwę tej rasy możemy już sobie wyobrazić jej kraj pochodzenia, a nawet wyobrażenie o jej wyglądzie. Chociaż jego rozwój jako nowoczesnej rasy miał miejsce głównie na Malcie, pies faraona jest bez wątpienia pierwszym, który przychodzi na myśl, jeśli myślimy o psach egipskich, ponieważ jest żywym obrazemtypowe przedstawienia psów w starożytnym Egipcie : chude, szybkie, smukłe zwierzę z dużymi, wyprostowanymi uszami. Jego sierść jest krótka i jednolita czerwonawo-brązowa, chociaż niektóre osobniki mogą mieć białe plamki na czubku ogona, palcach, klatce piersiowej lub pysku.
Pies faraona to zwierzę przyjazne i bardzo wierne swoim opiekunom, ale też całkiem niezależne. Ten pies jest pełen energii, ma niesamowitą odporność fizyczną i jest doskonałym myśliwym, więc dobra socjalizacja jest konieczna, jeśli chcemy, aby mieszkał z kotami lub innymi mniejszymi zwierzętami, ponieważ ma tendencję do ich poganiania. Ten pies jest zawsze czujny i może stać się szczekaczem, ale wyróżnia się także inteligencją i łatwością uczenia się, więc jego szkolenie nie jest trudne.
Jeśli chodzi o stan zdrowia, najczęstszymi patologiami u tej rasy są choroby kostno-stawowe, takie jak dysplazja stawu biodrowego i łokciowego czy zwichnięcie rzepki.
dwa. Saluki
Saluki to chart pochodzi z krajów Bliskiego Wschodu, gdzie był używany przez tysiące lat jako pies myśliwski dzięki swojej szybkości i precyzji, jeśli chodzi o pogoń i chwytanie wszelkiego rodzaju zdobyczy. Tradycja arabska dyktowała, że salukis nie można było ani kupować, ani sprzedawać, ale można je było wręczać tylko jako prezent na znak honoru i wiele z nich trafiło do Europejczyków, którzy wprowadzili rasę na nasz kontynent i w 1923 roku powstała. pierwszy oficjalny europejski wzorzec rasy Saluki.
Saluki to wysportowany pies o dobrych proporcjach Nogi są cienkie i długie, podobnie jak pysk. miękki, krótki płaszcz, który może mieć praktycznie dowolny kolor. Istnieje odmiana saluki, najbardziej powszechna, która ma charakterystyczne frędzle na uszach, tylnej stronie nóg i ogonie, podczas gdy odmiana krótkowłosa nie.
Jeśli chodzi o temperament, stajemy przed psem z charakterem samodzielny, wrażliwy, przebiegły i nieco nieufny do obcych, chociaż bardzo rzadko jest agresywny i jeśli jest odpowiednio uspołeczniony, jest bardzo słodki i czuły w stosunku do swoich bliskich.
Saluki jest silnym i odpornym zwierzęciem, z niewielką predyspozycją do poważnych patologii, chociaż od czasu do czasu u tej rasy udokumentowano przypadki problemów ze wzrokiem, takich jak jaskra lub postępujący zanik siatkówki, co jest zalecane przeprowadzanie corocznych przeglądów weterynaryjnych.
3. Basenji
Basenji to mała/średnia rasa psa o wadze około 10 kilogramów. Uważa się, że jego pochodzenie sięga starożytnego Egiptu, gdzie basenji byli wiernymi towarzyszami faraonów. W rzeczywistości podejrzewa się, że jest to najstarsza rasa psów na świecie. Z biegiem czasu rasa rozprzestrzeniła się na południe, a jej największy rozwój miał miejsce w Afryce Środkowej, gdzie psy te były wysoko cenione za ich przebiegłość oraz umiejętność polowania i eksterminacji szczurzych szkodników zagrażających inwentarzowi.
Najbardziej charakterystyczne cechy fizyczne basenji to bez wątpienia zwinięty ogon i pomarszczone czoło, które czynią tę rasę niewątpliwą. Jego ciało jest krótkie w stosunku do niezwykłej długości kończyn, a uszy są trójkątne i stoją prosto, co nadaje basenji zawsze uważny wygląd.
Poza wyglądem fizycznym basenji wyróżnia się wyjątkową osobliwością wśród wszystkich ras psów, a mianowicie nie może szczekać jak inne psy Dzieje się tak, ponieważ jego krtań i struny głosowe mają inną strukturę i położenie, które uniemożliwiają mu wydawanie szczekania, chociaż może wyć i wydawać inne rodzaje dźwięków.
Pies basenji jest niezależnym piesem zarezerwowanym dla nieznajomych i bardzo odważnym, więc potrzebuje dobrej wczesnej socjalizacji, aby nauczyć się prawidłowo wchodzić w interakcje z inne zwierzęta i ludzie. Mówi się o nim, że jego zachowanie pod wieloma względami przypomina zachowanie kota, ponieważ jego wielka zwinność pozwala mu skakać na duże wysokości, a nawet wspinać się na drzewa. Wraz ze swoimi opiekunami jest czułym psem, który lubi uczyć się nowych umiejętności i uprawiać sport na świeżym powietrzu. Ten ostatni, wysiłek fizyczny, jest bardzo ważny, aby uniknąć otyłości, jednego z głównych problemów zdrowotnych dotykających tę rasę.
4. Ogar z Ibizy
Innym z psów pochodzenia egipskiego jest pies gończy z Ibizy, a wizerunki tych psów wciąż można oglądać namalowane i wyrzeźbione w grobowcach faraonów, którzy żyli około 3000 lat p.n.e. Uważa się, że po ich początkowym rozwoju w Egipcie psy te zostały przetransportowane przez Fenicjan na Baleary, gdzie doświadczyły głównego wzrostu jako rasy, uzyskanie oficjalnej nazwy „Hound Ibizan”.
Okazy tej rasy są smukłe, wytrzymałe i energiczne i potrzebują na co dzień dużo ćwiczeń fizycznych i umysłowych. Pies gończy z Ibizy jest czułym, cierpliwym, towarzyskim zwierzęciem i oddanym swoim opiekunom, lubi długie spacery na wsi i zazwyczaj jest bardzo tolerancyjny w stosunku do dzieci i innych zwierząt, chociaż, podobnie jak inne rodzaje podenco, bywa bardzo wrażliwy i nieco powściągliwy wobec obcych, dlatego należy zwrócić szczególną uwagę na jego edukację i socjalizację.
Panuje przekonanie, że pies gończy z Ibizy jest odporny na leiszmaniozę, dlatego wielu opiekunów decyduje się nie chronić go przed tą groźną chorobą. Prawda jest taka, że rasa ta wykazuje pewną odporność na skutki ugryzienia przez zarażonego komara ćmikowatego i zaobserwowano, że jej odpowiedź immunologiczna jest szybsza i silniejsza niż w przypadku innych ras, zapobiegając rozwojowi poważnych objawów. Nie jest jednak prawdą, że jest on całkowicie odporny i wiele osób może ponieść konsekwencje tej choroby, więc szczepienie i ochrona przed pasożytem są nadal konieczne.
5. Owczarek egipski
Egipski Owczarek jest również nazywany Armantem na cześć egipskiego miasta, z którego prawdopodobnie pochodzi. Rasa ta nie jest obecnie uznawana przez Fédération Cynologique Internationale (FCI) i chociaż jej historia nie jest do końca jasna, uważa się, że powstała w wyniku krzyżowanie lokalnych psów z innymi rasami przywiezionymi z Europy, takimi jak brodaty collie. Obecnie armant jest używany jako pies pasterski dla zwierząt gospodarskich, a także do pracy wartowniczej.
Ten pies jest średniej wielkości i waży od 23 do 29 kilogramów. Ma półdługą i szorstką sierść, która może występować w różnych kolorach, przy czym najczęstszym wzorem jest kombinacja odcieni czerni i brązu. Większość okazów ma wyprostowane uszy, chociaż niektóre osobniki mają je opadające. Jego ciało jest muskularne, kończyny bardzo mocne i ma dość grube opuszki, aby móc swobodnie poruszać się w różnych terenach.
Egipski pasterz ma silny charakter, jest energiczny, nieustraszony, otwarty i bardzo odważnyJest idealnym psem dla aktywnych rodzin, a przy odpowiedniej socjalizacji jest przyjazny i cierpliwy wobec dzieci i innych psów. Uczy się bardzo szybko, ponieważ jest inteligentnym i bardzo spostrzegawczym psem, który zawsze będzie uważny na wszystko, co dzieje się wokół niego.
Ważne jest, oprócz przestrzegania harmonogramu szczepień i odrobaczania, dbanie o jego sierść, ponieważ może łatwo się plątać i tworzyć supełki. Najlepiej byłoby, gdyby zbroja była szczotkowana trzy do czterech razy w tygodniu.
6. Pies Bally
Listę ras psów egipskich kończymy słowem baladí. Termin baladí pochodzi z języka arabskiego i oznacza „kraj”, to znaczy jest używany do wskazania, że coś lub ktoś ma pochodzenie narodowe. Egipski pies barbarzyński nie jest rasą jako taką, ale jest to nazwa używana do oznaczenia psów ulicznych w Egipciepowstałe w wyniku przypadkowego krzyżowania, które miało miejsce na przestrzeni lat między innymi rasami rezydującymi, takimi jak pies gończy z Ibizy czy pies gończy faraona.
Zdecydowana większość bezpańskich psów to smukłe, średniej wielkości zwierzęta z dużymi, stojącymi uszami i częściowo zwiniętym ogonem. Ich futro jest krótkie i zwykle piaskowe, połączone w niektórych przypadkach z czarnymi lub białymi znaczeniami. Ze względu na status psa półdzikiego baladí jest ostrożnym i nieco nieufnym, ale jeśli jest wykształcony i socjalizowany jak każdy inny pies, może bądź wspaniałym towarzyszem.
Ze względu na ekspansję tych zwierząt w całym kraju wiele osób wykorzystuje je, m altretuje lub okrutnie zabija, aby zmniejszyć ich populację. Na szczęście dzisiaj kilka stowarzyszeń i grup zwierząt walczy o poprawę jakości życia tych bezpańskich psów, promując ich sterylizację i szukając domów, w których są mile widziane lub adoptowane na stałe, w kraju lub w innych częściach świata.
