Termin jaszczurka jest powszechnie używany w naszym codziennym życiu, ale generalnie jest używany w sposób ograniczony, ponieważ określenia jaszczurka i jaszczurka nie różnią się od punktu widzenia zobacz taksonomię, ale raczej w użyciu przypisywanym jej ze względu na różnice w wielkości między tymi gadami, ponieważ mogą one mierzyć kilka centymetrów lub osiągać ogromne rozmiary, które osiągają 3 metry długości. W ten sposób małe osobniki są zwykle nazywane jaszczurkami, a te o większej długości nazywane są jaszczurkami.
Biologicznie te gady należą do rzędu Squamata (gady z łuskami) i podrzędu Lacertilia, który składa się z ponad 5000 gatunków iw obrębie którego znajdujemy różne rodzaje jaszczurek lub jaszczurek, o których opowiemy w tym ciekawym artykule na naszej stronie.
Jaszczurki z grupy Dibamidae
Ta rodzina składa się z osobników, których kończyny mają znacznie zredukowane jednak samce mają małe tylne kończyny, których używają do trzymaj się samicy w czasie krycia. Z drugiej strony jaszczurki z grupy Dibamidae są niewielkich rozmiarów, mają wydłużone cylindryczne ciała, są ślepe i nie mają zębów. Ponadto są przystosowane do kopania w ziemi, więc ich siedlisko znajduje się pod ziemią, mogąc żyć pod skałami lub drzewami, które spadły na ziemię. Ta grupa składa się z 10 gatunków rozmieszczonych w dwóch rodzajach: dibamus (który zawiera prawie wszystkie gatunki) oraz anelytropsis Pierwsza grupa zamieszkuje lasy Azji i Nowej Gwinei, natomiast druga występuje tylko w Meksyku. Przykładem jest gatunek Anelytropsis papillosus, powszechnie znany jako meksykańska ślepa jaszczurka.
Jaszczurki z grupy Iguania
W tej grupie pojawiły się kontrowersje dotyczące jej klasyfikacji w obrębie gatunków jaszczurek, jednak istnieje zgoda co do tego, że są reprezentatywne w obrębie Lacertilia i generalnie są nadrzewne, chociaż niektóre są ziemskie, z prymitywnymi i niechwytnymi językami, z wyjątkiem kameleonów. Niektóre rodziny mają siedliska wyłącznie w Europie, Afryce, Azji i Oceanii, podczas gdy inne zamieszkują również Amerykę.
W obrębie rodziny Iguanidae możemy wymienić kilka reprezentatywnych gatunków, takich jak iguana zielona lub pospolita (Iguana), która może dosięgnąć do 2 metrów długości i jest zasadniczo nadrzewny dzięki mocnym pazurom. Innym gatunkiem należącym do legwanów jest jaszczurka obrożna (Crotaphytus collaris), która zamieszkuje części Stanów Zjednoczonych i Meksyku.
W grupie iguania znajdują się również te powszechnie znane jako kameleony, istniejące ponad 170 gatunków i posiadające jako osobliwą moc cechy zmienić kolor, oprócz dobrej zdolności trzymania gałęzi drzew. Niektóre osobliwe gatunki, ze względu na ich niewielkie rozmiary, zgrupowane są w Brookesia spp. (Kameleony liściowe), typowe dla Madagaskaru. Interesujące jest również to, że znamy grupę z rodzaju Draco, znaną jako latające jaszczurki lub latające smoki (np. Draco spilonotus), ze względu na obecność membran bocznych do ciała, które zapewniają doskonałą stabilizację podczas pokonywania długich dystansów między drzewami.
Gekkota Group Jaszczurki
Ten typ jaszczurki składa się z rodzin Gekkonidae i Pygopodidae, a między nimi obejmuje ponad 1200 gatunków. Mogą mieć małe kończyny lub nawet ich brakować. Z drugiej strony są powszechnie spotykane na obszarach tropikalnych oraz w siedlisku miejskim, ponieważ ze względu na swoje niewielkie rozmiary są częścią wielu domów, żywiąc się owady, które często odwiedzają domy. Gatunek Sphaerodactylus ariasae jest jednym z najmniejszych gadów na świecie i, W przeciwieństwie do tego, mamy gatunek gekonów Gekko, który jest jednym z największych, jakie mogą dotrzeć do gatunków jaszczurek. W rzeczywistości gekon Grenadyny (Gonatodes daudini) jest obecnie jednym z najbardziej zagrożonych gadów na świecie.
Jaszczurki z grupy Scincomorpha
Gatunki jaszczurek z grupy Scincomorpha są jedną z najliczniejszych grup, z dużą różnorodnością gatunków, szczególnie z rodziny Scincidae. Jego ciało jest cienkie, a głowa słabo zaznaczona. Mają też małe kończyny i prosty język. Kilka gatunków ma długie, ostre ogony, które mogą odłączyć się, by odwrócić uwagę drapieżników, tak jak w przypadku jaszczurki ściennej (Podarcis muralis), która na ogół zamieszkuje ludzkie przestrzenie. Z drugiej strony charakterystyczna jest również rodzina Gymnophthalmidae, którą powszechnie nazywa się jaszczurki okularowe, ponieważ mogą widzieć z zamkniętymi oczami, ponieważ tkanka dolnych powiek jest przezroczysta.
Jaszczurki z grupy Varanoidea
W tej grupie znajdujemy reprezentatywne gatunki, takie jak Komodo Dragon (Varanus Komodoensis), największa jaszczurka na świecie Gatunek Varanus varius to również duża jaszczurka zamieszkująca Australię, która pomimo swojej wielkości może być naziemna i nadrzewna. Z drugiej strony trującym przedstawicielem tej grupy jest gatunek Heloderma podejrzany lub gila monster, którego jad jest bardzo przerażający, ale który Zwykle nie jest to zwierzę agresywne , więc nie stanowi zagrożenia dla ludzi.
Aby dowiedzieć się więcej o tych zwierzętach, zachęcamy do przeczytania kolejnego artykułu na temat Co jedzą jaszczurki? - Niemowlęta i dorośli.
Czy jaszczurkom grozi wyginięcie?
Gady ogólnie, a także wszystkie zwierzęta muszą być cenione i szanowane, nie tylko dlatego, że spełniają ważne funkcje w ekosystemach, ale także ze względu na wrodzoną wartość, jaką mają wszystkie formy życia na planecie. Jednak jaszczurki lub jaszczurki stale odczuwają presję bieżących problemów środowiskowych z powodu niszczenia ich siedlisk lub polowań na te gady z różnych powodów. Tyle znajduje się na czerwonej liście zagrożonych gatunków.
Chociaż niektóre z tych zwierząt mogą być trujące i należy zachować ostrożność, aby uniknąć wypadków, większość z nich jest nieszkodliwa i nie stanowi żadnego zagrożenia dla ludzi.