Agnathus to ryby, które zaczęły istnieć 470 milionów lat temu. Chociaż większość wymarła, niektóre typy nadal przeżywają ten żer w wyjątkowy sposób. Można je znaleźć w wodach na całym świecie i mają niewiele wspólnych cech z innymi zwierzętami morskimi.
W tym artykule na naszej stronie przedstawiamy ryby bezszczękowe, opowiadamy o ich cechach z przykładami i obrazami. Dowiedz się, czym one są!
Co to jest agnathus (Agnatha)?
Zanim pokażemy Ci jakie gatunki istnieją, konieczne jest zdefiniowanie, czym są agnaty (Agnatha). To ryby bezszczękowe z ery paleozoicznej Pojawiły się na planecie 470 milionów lat temu i wyginęły 370 milionów lat temu, chociaż niektóre gatunki wciąż przetrwały.
Agnatianie są trzecią grupą objętą powszechną klasyfikacją ryb. Wraz z nimi są ryby chrzęstne lub chrzęstne (Chondrichthyes), takie jak płaszczki, ryby piły i torpedy oraz rekiny, a także ryby kostne lub kostnoszkieletowe (Osteichthyes), grupa obejmująca wszystkie gatunki, które mają skrzela i pęcherz..
Gdy zaczęły pojawiać się pierwsze kręgowce, początkowo rozwinęła się ryba, którą dziś znamy jako agnathus. Z biegiem czasu zniknęły, aby zrobić miejsce gatunkom o bardziej określonych i odpornych formacjach kostnych. Pierwszym z nich były chondrichtyany, a później pojawiły się ryby kostne.
Charakterystyka ryb agnatycznych
Widzieliśmy już, że grupa, która obejmuje rybę bezszczękową, to ta zwana „agnate”, której naukowa nazwa to Agnatha. Zobaczmy teraz jego główne cechy. W starożytności morfologia tych gatunków była bardzo zróżnicowana, choć podzielały one fakt, że były jednymi z pierwszych kręgowców, posiadających struktury zewnętrzne podobne do zbroi, a u niektórych gatunków płetwy. Cechy dzisiejszych ryb agnatycznych są podobne, ponieważ łączy je coś więcej niż to, że nie mają szczęki.
Wspólną cechą jest wygląd podobny do węgorza, tj. wydłużone ciało bez łusek i płetw oraz gruba skóra. i wrażliwe na światło oczy. Szkielet jest chrzęstny i pozbawiony okolicy potylicznej, natomiast skrzela mają kształt workowaty.
Agnathans pasożytują na innych gatunkach ryb lub żywią się padliną za pomocą określonych metod, takich jak odsysanie. Obecnie przetrwają dwa rodzaje agnathans lub ryby bezszczękowe: minóg (41 odmian) i haggars (31 odmian).
Lampreys: czym są i cechy
Hyperoartios (Hyperoartia) to ryby bezszczękowe powszechnie znane jako minogi. Ciało jest podobne do węgorzy: wydłużone, elastyczne i cienkie. Mogą żyć w słodkiej lub słonej wodzie, w zależności od podgatunku.
Pysk minoga jest okrągły i pełen przyssawek, którymi przylega do gatunków, które pasożytuje, takich jak rekiny i ssaki morskie. W jamie ustnej minóg ma stożkowate zęby i język przystosowany do zeskrobywania tkanek; struktury te pozwalają mu zrobić ranę na skórze ofiary i wyssać krew, która stanowi jej pokarm.
Ciekawą cechą jest to, że w okresie godowym u minoga z workowatymi lub szerokopyskimi oczami rozwijają się worki. Chociaż dokładna funkcja jest nadal nieznana, może to być spowodowane strukturą potrzebną do mieszania dna morskiego i przygotowania gniazda.
W grupie minóg można wyróżnić dwa rodzaje: minóg morski i minóg rzeczny.
Migi morskie
To ci, którzy zamieszkują morza i oceany na całym świecie. Wśród nich można wymienić te gatunki:
Mióg chilijski
Mióg chilijski (Mordacia lipicida) to agnatyczna ryba endemiczna dla wybrzeży Chile. Mierzy do 54 cm i ma torbę od szyi do skrzeli, a także duże oko zlokalizowane w okolicy boczno-grzbietowej.
W zimie minóg chilijski oddala się od zimnych wybrzeży i migruje w kierunku morza. Zdjęcie przedstawia minoga chilijskiego.
Worek lub Minóg szerokogębowy
Mióg szerokopyski (Geotria australis) zamieszkuje Ocean Indyjski, Pacyfik i Atlantyk, a także można go znaleźć w krajach tworzących Pierścień Ognia. Mierzy do 60 cm i rozwija worek pod oczami, najwyraźniej przeznaczony do budowy gniazda.
Ten gatunek minoga żywi się doskonałokostnymi. Mimo że żyje w morzu, w okresie godowym zbliża się do rzek, aby złożyć jaja.
Migi rzeczne
Różne gatunki minoga część swojego życia żyją w rzekach, podczas gdy inne zamieszkują tylko te słodkie wody. Oto gatunki minoga rzecznego:
Mióg rzeczny
Nazywany Lampreta fluviatilis, jest to gatunek, który mierzy 40 cm i występuje w rzekach Europy, gdzie spędza większość to jego życie. Jednak po osiągnięciu dorosłości żyje również w morzu.
Ma 7 otworów skrzelowych i dwoje dobrze rozwiniętych oczu. Jego zęby są ostre i pozwalają mu żywić się rybami, które pasożytuje.
Brook Minóg
Mióg potokowy (Lampreta planeri) jest podobny do minoga rzecznego, ale mniejszy. Występuje tylko w hiszpańskiej społeczności Narravy oraz w niektórych rzekach w Portugalii.
Ciekawostką dotyczącą tego gatunku ryb bezszczękowych jest to, że larwy osiągają dojrzałość płciową po 6 latach. W tym okresie żywią się glonami i detrytusem znajdującymi się w korytach rzek.
Inne gatunki minoga
Istnieją inne gatunki minoga występujące w morzach, rzekach i oceanach na całym świecie. Oto niektóre z nich:
- Australijski potok Minóg (Mordacia praecox).
- Mióg krótkogłowy (Mordacia mordax).
- Móg morski (Petromyzon marinus).
- Mióg pacyficzny (Lampetra tridentata).
- Mióg z Ohio (Ichtiomyzon bdelium).
- Mióg kaspijski (Caspiomyzon wagneri).
- Mióg karpacki (Eudontomyzon danfordi).
- Mióg naddunajski (Eudontomyzon vladykovi).
Mieszanki: czym są i jakie cechy
Nazywane również Hagfish (Myxini), są to druga klasa agnathanów lub ryb bezszczękowych, które istnieją. Podobnie jak minogi mają długie, okrągłe ciało pokryte warstwą śluzu. Wygląd ogólny jest bardzo prymitywny, ponieważ nie mają zmysłu smaku w ustach, ale zamiast tego mają komórki receptywne w skórze i proste oczy.
Jęgowica żywi się padliną i wnętrznościami większych zwierząt, którymi mogą pogryźć swoją żywą zdobycz, gdy wejdą do ich ciała. Ponieważ nie mają szczęki, mają szczątkowe usta, którymi mogą się do nich przylgnąć, a także język, który może drapać skórę.
Gatunek śluzicy
Wśród gatunków śluzic, które obecnie istnieją, są:
Goliat śluzica
Jego nazwa naukowa to Eptatretus goliath i jest znany z jednej obserwacji w Nowej Zelandii, gdzie gatunek ten jest endemiczny. Żyje na głębokości 811 metrów i ma 1 metr długości. Inne szczegóły dotyczące ich nawyków są nieznane.
Węgorz ślimakowy
Nazywany również ślimakiem morskim lub rybą śluzową (Myxine glutinosa), żyje w wodach otaczających Półwysep Iberyjski, Norwegię, Kanadę, Meksyk i Wielką Brytanię, gdzie występuje na głębokości od 40 do 1100 metrów głęboki.
Gatunek osiąga do 1 metra długości i prowadzi nocny tryb życia. Pożera martwe lub umierające zwierzęta, wchodząc do ich ciał, aby pożreć ich wnętrzności.
Inne gatunki śluzic
Oprócz wymienionych istnieją inne gatunki śluzic, takie jak:
- Ślimak morski (Myxine australis).
- Śląga białogłowa (Myxine ios).
- Ryba booger (Myxine capensis).
- Węgorz mekuryjski (Myxine garmani).
- Karłowa ryba ze śluzem (Myxine pequenoi).
- Mióg ślimakowy (myksyny).
- Śluzowa ryba Jespersena (Myxine jespersenae).
- śluzica karaibska (Myxine mcmillanae).
Ostrakodermy: wymarłe ryby bezszczękowe
Jeśli chodzi o wymarłe ryby z klasy Agnatha, maczugowce (Ostracodermi) należą do najbardziej znanych. Miały od 50 do 60 cm długości i wymarły 350 milionów lat temu.
Wśród ryb agnathous wyróżniały się małżoraczki, które miały grube łuski, które tworzyły kostną tarczę, która pełniła rolę chroniącą je przed drapieżnikami. Są jednymi z pierwszych kręgowców, które pojawiły się na Ziemi, chociaż obecne agnathy mają szkielet chrzęstny, a nie kostny, dlatego uważa się je również za chondrichthyany.
