Tybetańskie spaniele to azjatyckie psy o niewielkich rozmiarach i wspaniałym charakterze. Są dobrymi psami do towarzystwa, nie wymagają dużej aktywności fizycznej, a opieka nie różni się zbytnio od innych psów. Łatwo je wyszkolić, a szczególną uwagę należy zwrócić na ich destrukcyjne i szczekające zachowanie, gdy ich opiekunów nie ma w domu.
Czytaj dalej, aby dowiedzieć się więcej o spanielu tybetańskim, jego pochodzenie, cechy fizyczne, charakter, wykształcenie, opieka, zdrowie i gdzie go czy możesz adoptować, jeśli jesteś zainteresowany.
Pochodzenie spaniela tybetańskiego
Uważa się, że pies spaniel tybetański pochodzi z Chiny, uzyskany z mieszanki japońskiego spaniela, pekińczyka i lhasy apso. Rasa została znaleziona w brązach już w 1100 pne w Chinach.
Spaniel tybetański to pies wybrany przez tybetańskich mnichów jako pies do towarzystwa w ich klasztorach oraz jako stróż w najwyższych punktach tych miejsc z pomocą mastifów tybetańskich. Były uważane za „lwy karłowate” ze względu na te umiejętności i lojalność. Oferowano je również jako prezenty dyplomatyczne ludziom z wyższych sfer ze szlachty i rodziny królewskiej.
Pod koniec XIX wieku rasa została sprowadzona do Anglii, gdzie rozpoczął się program hodowlany. FCI oficjalnie uznało ją w 1961 r., a w 2010 r. opracowano wzorzec rasy dla American Kennel Club.
Charakterystyka spaniela tybetańskiego
Spaniele tybetańskie to małe psy, samce mierzą do 27,5 cm i ważą od 5 do 6, 8 kg. Samice mierzą do 24 cm i ważą od 4, 1 do 5, 2 kg.
Główne cechy spanieli tybetańskich to:
- Ciało tych psów jest nieco dłuższe niż wysokie, ale nadal jest proporcjonalne do nieuzbrojonego oka.
- Klatka piersiowa jest głęboka, a plecy proste.
- Głowa jest mała i nieco owalna.
- Pysk jest średni i tępy.
- Uszy są wysokie i nieco opadające.
- Oczy są ciemnobrązowe, owalne, średniej wielkości i wyraziste.
- Szyja jest mocna i krótka.
- Ogon jest włochaty, wysoko osadzony i zakrzywiony nad grzbietem.
- Nogi są krótkie, ale mocne, stopy są małe, z włosami między opuszkami.
Jeśli chodzi o włosy, są długie, jedwabiste i delikatne z podwójną warstwą. Samce mają zwykle grubsze, gęstsze futro niż samice. kolor tej rasy może być bardzo zróżnicowany, chociaż najczęstszy jest płowy. Możemy zaobserwować inne kolory:
- Beżowy.
- Czarny.
- Cynamon.
- Biały.
- Czerwony.
Spanel tybetański
Spanie tybetańskie to psy inteligentne, spokojne, ciekawe, lojalne, czujne, pewne siebie i czujne Są jednak nieco nieśmiałe i powściągliwy wobec obcych, ale czuły wobec swoich. Rzadko są agresywni lub nerwowi i nie wymagają dużej aktywności fizycznej.
Ponadto są bardzo słodkie i wesołe z opiekunami i szybko zauważają zmiany nastroju. Jednak najtrudniejsze jest dla nich życie z innymi psami. Potrafią przystosować się do wszystkich typów domów, ale nie lubią być pozostawione same sobie przez długi czas, mogą szczekać lub rozwijać kompulsywne zachowania destrukcyjne.
Opieka nad spanielem tybetańskim
Spanel tybetański nie potrzebuje intensywnych ćwiczeń ani dużej codziennej aktywności fizycznej. Jeśli jednak potrzebujesz opieki, uwzględnij umiarkowane zabawy i spacery aby zapobiec nadwadze i bezczynności, co z kolei sprzyja rozwojowi chorób.
Aby zapobiegać chorobom zakaźnym o charakterze zakaźnym lub pasożytniczym, należy przestrzegać prawidłowego harmonogramu szczepień i odrobaczania, a także regularnych kontroli w ośrodku weterynaryjnym w celu wcześniejszego wykrycia i rozwiązania problemów. możliwe problemy zdrowotne, które mogą rozwinąć.
Nawyki higieniczne zębów w celu zapobiegania kamieniowi nazębnemu, patologiom zębów lub chorobom przyzębia oraz czyszczenia uszu w celu zapobiegania zapaleniu ucha.
Jeśli chodzi o sierść tego psa, jest delikatna do średniej i wymaga szczotkowania dwa lub trzy razy w tygodniu, aby uniknąć splątania i usunięcia cząstek i martwej sierści. Kąpiel będzie konieczna, gdy spaniel tybetański jest brudny lub gdy konieczne jest użycie szamponu leczniczego na problem dermatologiczny.
Pasza musi być kompletna i przeznaczona dla danego gatunku psów, w dziennej ilości niezbędnej do zaspokojenia wszystkich specyficznych potrzeb żywieniowych i kalorycznych.
Edukacja spaniela tybetańskiego
Spaniele tybetańskie to bardzo inteligentne, posłuszne i lojalne psy, co czyni je łatwe w szkoleniu W edukacji Szczególną uwagę należy zwrócić na ich przerażająca natura nieznanego i ich destrukcyjne lub szczekające zachowania w samotności. Powinny być dobrze uspołecznione w pierwszych tygodniach życia i stymulacja umysłowa na co dzień, poprzez gry i interakcje.
Najszybszą i najskuteczniejszą edukacją jest wzmacnianie pozytywne, w którym oczekiwane zachowania są nagradzane, a nie karane jak w innych typach warunkowania.
Zdrowie spaniela tybetańskiego
Chociaż ich średnia długość życia wynosi do 14 lat i cieszą się dobrym zdrowiem, prawdą jest, że są predysponowane do niektórych choroby, zwłaszcza te związane z oczami.
Najczęstsze choroby spanieli tybetańskich to:
- Wypadanie trzeciej powieki: występuje, gdy błona pod powieką chroni, nawilża i dostarcza komórki obronne do oka, błona naciekająca lub trzecia powieka, wystaje poza samą powiekę, wyglądając jak czerwonawa masa. Z tego powodu ten stan jest również nazywany „wiśniowym okiem”, a jego rozwiązanie odbywa się chirurgicznie.
- Postępujący zanik siatkówki: Występuje, gdy fotoreceptory w siatkówce zaczynają ulegać degeneracji. Na początku wygląda jak nocna ślepota, która z czasem staje się całkowita.
- Przeciek portosystemowy: występuje, gdy naczynie przechodzące z jelita do wątroby przed wejściem do krążenia ogólnego pomija przejście do wątroby, dzięki czemu krew nie jest detoksykowana, a toksyny przechodzą do ogólnego krążenia, docierając do układu nerwowego i wywołując objawy neurologiczne.
- Zwichnięcie rzepki: Występuje, gdy rzepka przesuwa się z normalnej pozycji w stawie kolanowym, powodując dyskomfort, ból, a nawet kulawiznę w zależności od o stopniu zwichnięcia.
Wydaje się również, że mają większą predyspozycję do rozwoju przepukliny lub wystawania tkanek lub narządów poza ich zwykłe położenie, takich jak przepukliny pachwinowe, pępkowe i mosznowe. Z tego powodu kontrole weterynaryjne są szczególnie ważne w zapobieganiu tym i innym patologiom.
Gdzie adoptować spaniela tybetańskiego
Jeśli uważasz, że możesz zapewnić opiekę i potrzeby tej rasy i chcesz adoptować spaniela tybetańskiego, pierwszą rzeczą, którą powinieneś zrobić, to zapytać w pobliskich schroniskach lub schroniskach. Czasami, nawet jeśli nie mają rasy, mają informacje, jak zdobyć spaniela tybetańskiego do adopcji. Inną opcją jest wyszukanie w sieci stowarzyszeń ratowniczych dla spanieli.
