Genetta lub Genetta w Europie to dzikie zwierzę, które zamieszkuje cały Półwysep Iberyjski i południową część Francji. Istnieje teoria, że genety zamieszkujące nasze ziemie pochodzą z Afryki i zostały wprowadzone przez Saracenów w VIII wieku jako zwierzęta domowe. Inna (bardziej współczesna) teoria głosi, że Rzymianie trzymali w swoich domach genety, aby chronić je przed myszami.
Geneci rzymscy pochodzili z Egiptu, chociaż Konstantynopol również miał genety udomowione. To niezwykle drapieżne zwierzęta, świetni łowcy szczurów, myszy i węży.
Źródło
Dzikie genety pierwotnie mają dwa pochodzenie: Afrykę i Azję. Stamtąd skolonizowali inne miejsca, głównie dzięki ingerencji człowieka.
Było to powszechne obecność genetów na statkach fenickich i statków z późniejszych kulturOczywiście ze względu na sukcesy w starożytności i niektóre dokumenty, które to potwierdzają, genet można oswoić; jednak trudno uznać go za zwykłego zwierzaka, jeśli jest adoptowany.
Wygląd fizyczny
Genet, Genetta Genetta, jest podobny do kota, ale szczuplejszy i dłuższy. Jego waga waha się między 1, 2 - 2, 5 kg. Ma stożkowatą głowę z rozwiniętymi oczami i dużymi stojącymi uszami. Jego drapieżna aktywność odbywa się znakomicie w nocy. Ogon jest tak długi lub dłuższy niż tułów i służy jako bujak do balansowania podczas skoków podczas polowania.
Jego futro jest szaro-żółte i cętkowane w czekoladowe lub czarne plamki. Plamy te są wąskie i wydłużone, co zapewnia doskonały kamuflaż drapieżnikowi.
Zwyczaje
Genet to nocne nawyki. Jest nadrzewny, to znaczy żyje na drzewach, gdzie odpoczywa. Jego drapieżna aktywność odbywa się głównie na ziemi.
Jej dieta opiera się na gryzoniach, owadach, jaszczurkach i ewentualnie ptakach. Zjada również owoce leśne: jeżyny, jagody, dzikie jabłka, figi, jagody itp. Oczywiście, jeśli chcesz adoptować jako zwierzę domowe, Twoja dieta będzie musiała zostać dostosowana, zgodnie z wytycznymi podyktowanymi przez lekarza weterynarii, a także z udzielonymi nam radami.
Postać
Genet ma szorstki znak. Być może z tego powodu został wyparty przez kota. Genet jest łatwy do gryzienia i niekompatybilny z zamkniętymi miejscami, takimi jak podłoga. Dlatego też, jeśli nie masz ogrodu, nie zaleca się adopcji geneta.
Być może surowy charakter geneta, mangusty i innych viverridów wynika z faktu, że są to obecnie najstarsze ssaki na świecie.
Zachowanie
Genet domowy nie powinien być uważany za tradycyjnego zwierzaka. Powinno być traktowane jako zwierzę symbiotyczne, czyli zdolne do kojarzenia się i życia z ludźmi, aby utrzymać swoją farmę wolną od gryzoni, w zamian za pewien stopień gwarantowana dodatkowa żywność i wygodne schronienie.
Jednak nawet nie myśl o ich ściskaniu, jeśli nie chcesz, aby genet wyraźnie pokazał ci, kto rządzi w tym społeczeństwie, za pomocą bolesnego ugryzienia. Średnia długość życia dzikiego genuta wynosi 10 lat. Udomowiony może osiągnąć 20 lat.
