Króliki należą do rodziny Leporidae, którą dzielą z zającami, ale od której różnią się zarówno płcią, jak i cechami taksonomicznymi. Króliki dzieli się na różne rodzaje, ale najbardziej znanym jest Oryctolagus, w obrębie którego znajduje się królik pospolity lub zwany także królikiem europejskim (Oryctolagus cuniculus).
Ze względu na zdolność przystosowania się do wielu różnych siedlisk i sukces reprodukcyjny jest uważany za jeden ze 100 inwazyjnych gatunków obcych na świecie ponieważ wpływu, jaki generuje. Musimy jednak pamiętać, że jego wprowadzenie w inne regiony niż jego pierwotna przestrzeń jest spowodowane przez ludzi, którzy wprowadzili go w różnych celach, w żadnym wypadku nie jest to odpowiedzialność zwierzęcia.
W tym artykule na naszej stronie chcemy, abyś dowiedział się trochę więcej o anatomii królika. Uwaga!
Ogólne cechy anatomiczne królika
Królik to małe zwierzę, o symetryczne i wydłużone ciało Waga zmienia się w zależności od odmiany lub rasy, co pozwala na wzrost od 1 kg do 6 kg Zarówno głowa, jak i szyja są małe, w niektórych króliki futro, które tworzy fałdy w tej ostatniej strukturze, jak gdyby był to podwójny podbródek. Posiada gruczoły do produkcji feromonów w brodzie i okolicy odbytu, które wykorzystuje do komunikacji i oznaczania terenu.
Kończyny przednie są mniejsze niż kończyny tylne, te pierwsze mają pięć palców z mocnymi paznokciami, natomiast kończyny tylne mają większą siłę do optymalizacji skoków. Nie posiadają nakładek, a także wykorzystują je do generowania wibracji na podłożu i komunikowania się np. w razie niebezpieczeństwa. Ogon królika jest krótki, przydatny również do komunikacji poprzez ruch. Te cechy są najbardziej wyróżniającą się z ogólnych cech anatomicznych królika.
Zmysły królika
Królik ma złożony system sensoryczny, więc wykorzystuje wszystkie zmysły, wzrokowe, dotykowe, akustyczne i chemiczne Ponadto jest zdolny do skutecznego wykrywania zmian termicznych i wibracji. Królik jest zwierzęciem z ważną umiejętnością komunikowania się poprzez zapachy i dotyk.
Króliki widzą dużymi oczami i znajdują się bardziej z boku niż z przodu. Powszechne jest ubarwienie czerwone, choć w zależności od odmiany mogą mieć również inne kolory. Nos jest bardzo czuły, który łatwo się porusza. Pod tkanką nozdrzy znajdują się jakieś opuszki, związane z percepcją zapachów. Posiada dwoje długich, pozbawionych owłosienia wewnętrznego, ruchomych uszu, dzięki którym wychwytuje dźwięki na duże odległości i dodatkowo odgrywa fundamentalną rolę w termoregulacji organizmu.
Skóra królika
Skóra królika charakteryzuje się posiadaniem dwóch rodzajów włosów. Jeden zewnętrzny i widoczny ogólnie jasny, mocny i stosunkowo długi. inne wewnętrzne, które jest krótsze i typu wełnianego, jest bardzo przydatne w przypadku siedlisk zimnych.
Ubarwienie sierści królika zwyczajnego ma tendencję do bycia szare w połączeniu z czarnym i brązowymz jaśniejszym dolnym obszarem, a także dolnym obszarem białego ogona. Króliki melanistyczne i albinosy są dość powszechne. Jednak biorąc pod uwagę wykonane krzyżówki selektywne, uzyskano dużą liczbę odmian, które mogą być jednobarwne lub łączone.
Układ pokarmowy królika
Układ pokarmowy królika zaczyna się w jamie ustnej, w którym znajduje się 28 zębów, podkreślając duże siekacze. Do przyjmowania pokarmu, oprócz zębów, opiera się na ruchomych ustach i języku. W dalszej kolejności znajduje się gardło i przełyk, ten ostatni jest krótki, przez który pokarm jest przemieszczany do żołądka.
Króliki to zwierzęta monogastryczne, to znaczy, że ich żołądek składa się z jednego przedziału. U dorosłego królika system ten mierzy do około 5 m w przybliżeniu, w którym znajduje się około 100 g pokarmu Następnie znajdujemy jelito cienkie, gdzie za sprawą wydzielin wątroby i trzustki dochodzi do istotnej degradacji masy pokarmowej, dzięki czemu składniki odżywcze są następnie wchłaniane przez błonę śluzową tkanki.
Nierozłożone cząstki w jelicie cienkim przechodzą do kątnicy w jelicie grubym, gdzie zachodzi ważny proces degradacji przez enzymy bakteryjne. Następnie pozostała masa jest mobilizowana do okrężnicy i do tego momentu ogólnie układ trawienny jest podobny do innych zwierząt monogastrycznych.
Specyfika królika polega na podwójnej funkcji okrężnicy, ponieważ jeśli jedzenie wchodzi we wczesnych godzinach porannych, nie zostaną całkowicie przetworzone i utworzą masy owinięte śluzem w postaci skupisk, znane jako cekotrofie. Jeśli treść żołądka dotrze w późniejszych godzinach, zostanie poddana procesowi absorpcji, który usunie całą wilgoć, w wyniku czego powstanie sucha masa kałowa.
Ważnym aspektem jest to, że gdy królik wypuszcza cekotrofie, ponieważ mają one jeszcze składniki odżywcze, które zwierzę może wykorzystać, zjada je natychmiast po ich wydaleniu, aby ta masa powróciła do przejść przez proces trawienia.
Układ pokarmowy królika kończy się odbytem, przez który królik wydala kał i cekotrofie.
Układ sercowo-oddechowy dla królików
Serce królika znajduje się w brzusznej okolicy klatki piersiowej, a obok niego dwa płuca. Dzieli się na cztery jamy , dwie górne lub przedsionki, odpowiedzialne za odbiór krwi i dwie dolne lub komory, przez które wypuszczana jest krew. Dodatkowo system ten składa się z tętnicy i żył płucnych, tętnicy aortalnej, przedniej i tylnej żyły głównej.
Jeśli chodzi o układ oddechowy królika, oprócz płuc, składa się on z nozdrzy lub zewnętrznych otworów oddechowych, nozdrza, wewnętrzne otwory oddechowe lub nozdrza nosowe, gardło, krtań, tchawica, oskrzela, zraziki płucne i przepona.
Układ rozrodczy królika
Układ rozrodczy królików składa się z: jajników, jajowodów, macicy, pochwy i sromu. W przypadku układu rozrodczego królików znajdują się: jądra, nasieniowód, przewód cewki moczowej, prącie, prostata, pęcherzyki nasienne, gruczoł pęcherzykowy i gruczoł Cowpera.
dojrzałość płciowa u kobiet wynosi od 3,5 do 4 miesięcy, natomiast u samców nieco później, od 4,5 do 5 miesięcy.
System kości królika
W odniesieniu do układu kostnego królika stwierdziliśmy, że głowa składa się z płaskich kości, które nie mają mobilności, z wyjątkiem te znajdujące się w dolnej szczęce. Kości znajdujące się w głowie to: potyliczna, czołowa, ciemieniowa, skroniowa, łzowa, nosowa, górna i dolna.
pień królika składa się z różnych małych kości, w których zlokalizowane są różne typy kręgów (szyjny, grzbietowy, lędźwiowy, krzyżowy i ogonowy); żebra i inne kości tworzące klatkę piersiową.
Kończyny przednie składają się z łopatki, kości ramiennej, kości łokciowej, promieniowej, kości nadgarstka, kości śródręcza i paliczków. Kończyny tylne składają się z kości udowej, piszczelowej, strzałkowej, stępu, śródstopia i paliczków. Te ostatnie są przymocowane do kręgosłupa przez miednicę, która z kolei składa się z kości biodrowej, kulszowej i łonowej.
Królik był zwierzęciem, z którego pozyskiwano różne odmiany w celach marketingowych, dzięki czemu mięso i futro królicze są powszechnie spożywane w różnych krajach. Obecnie królik pospolity jest zagrożony wyginięciem według Międzynarodowej Unii Ochrony Przyrody, głównie z powodu działań ludzi.
A jeśli znasz bardziej ogólne cechy anatomiczne królika, których tu nie ma, nie zapomnij zostawić komentarza.
