Szczeniaki wydają się nam urocze i delikatne, dlatego ich opieka budzi częste wątpliwości, które stają się dużym niepokojem, gdy stwierdzimy, że nasz szczeniak nie je, a ponadto wymiotuje. W tym artykule na naszej stronie wyjaśnimy najbardziej prawdopodobne przyczyny utraty apetytu u naszego szczeniaka, a także te, które mogą powodować wymioty. Ponadto dokonamy przeglądu możliwych rozwiązań. Jeśli mieszkasz ze szczeniakiem, ten artykuł Cię interesuje, więc czytaj dalej, aby dowiedzieć się dlaczego Twój szczeniak nie je i nie wymiotuje
Zalecenia dotyczące zapobiegania problemom zdrowotnym
Szczenięta nie mają jeszcze dojrzałego układu odpornościowego, co czyni je bardziej podatnymi na problemy zdrowotne. Dlatego bardzo ważne jest przestrzeganie poniższych wytycznych:
- Odrobaczanie, zarówno wewnętrzne, jak i zewnętrzne, zgodnie z zaleceniami naszego zaufanego lekarza weterynarii, ponieważ pasożyty, które pozostają niezauważone u dorosłych psów, mogą sprawić szczeniętom kłopoty.
- Szczepienia, zawsze przestrzegając terminów określonych w kalendarzu szczepień, aby były skuteczne. Szczepionki chronią psy przed zagrażającymi życiu chorobami zakaźnymi.
- Pokarm najlepiej specyficzna karma dla szczeniąt, bo to ta, która dostosuje się do ich potrzeb rozwojowych.
- Bezpieczne środowisko ponieważ szczenięta są z natury ciekawskie, co ułatwia im dostęp do niebezpiecznych substancji lub przedmiotów.
- Aktywność dostosowana do Twoich potrzeb, ale unikanie kontaktu z psami, których stanu zdrowia nie znamy, a szczenię nie ukończyło szczepień. W ten sposób unikamy niepotrzebnego ryzyka.
Przestrzegając tych wytycznych, łatwo jest nam od razu wykryć, kiedy nasz szczeniak nie je i wymiotuje, czyli powody, dla których będziemy szukać pomocy weterynaryjnej, ponieważ to ten profesjonalista musi zbadać możliwe przyczyny, ponieważ a także przepisać odpowiednie leczenie. Z drugiej strony należy zauważyć, że niektóre szczenięta, szczególnie te o słabszym układzie odpornościowym, mogą wykazywać skutki uboczne po szczepieniu lub odrobaczeniu obecność wymiotów, biegunka i utrata apetytu, chociaż są to objawy, które występują rzadko, częściej są to stany zapalne, a nawet ropień w miejscu zaszczepienia i gorączka. W takich przypadkach obraz kliniczny znika po 24-48 godzinach. Jeśli nie, udaj się do weterynarza.
Obraz kliniczny
Jak mówimy, sprawdzenie, czy nasz szczeniak nie je, a dodatkowo wymiotuje, jest powodem do konsultacji weterynaryjnej bez marnowania czasu, ponieważ szczeniak może szybko się odwodnić, jeśli traci płyny i nie nie wymieniaj ich. Najczęstszą przyczyną wymiotów u psów jest spożycie substancji niestrawnych. Ponadto u szczeniąt po spożyciu dużych ilości jedzenia przed ćwiczeniami mogą wystąpić wymioty. Wreszcie, co najbardziej niepokojące, wymioty są jednym z objawów chorób zakaźnych, a także chorób przewlekłych, takich jak niewydolność nerek. Wymioty te mogą być różnego rodzaju, każde z nich będzie miało inne pochodzenie, a zatem własne leczenie. U szczeniąt najczęstsze wymioty będą prezentować następujące cechy:
- Pasożyty: W wymiocinach lub kale zobaczymy robaki, zwykle wyglądają jak białe spaghetti. Wskazują na silną inwazję pasożytniczą.
- Pokarm: zostanie zidentyfikowana mniej lub bardziej strawiona pasza.
- Krew: może być świeża, trawiona (ciemnobrązowa), skrzepy itp.
- Ciała obce: Mogą pojawić się kawałki lub nawet cały połknięty przedmiot, taki jak kamień lub piłka.
Oprócz wymiotów i anoreksji (brak apetytu) możemy zaobserwować u naszego szczeniaka inne objawy, takie jak biegunka, gorączka, letarg, apatia itp. w zależności od przyczyny odpowiedzialnej za objawy. W kolejnych sekcjach omówimy te możliwe przyczyny.
Twój szczeniak nie je i wymiotuje z powodu obecności pasożytów
Czasy wymiotów i anoreksji mogą być spowodowane znaczną inwazją pasożyty jelitowe Dlatego jeśli nasz szczeniak nie je i wymiotuje, musimy zanieś go do weterynarza, aby przystąpił do diagnozy, pobierając próbkę kału poprzez włożenie termometru doodbytniczo i obserwację go pod mikroskopem. Czasami potrzebne będą specyficzne metody wykrywania lub pobranie kilku próbek z różnych dni. Zabieg będzie odpowiadał zwalczanemu pasożytowi, ponieważ istnieją różne specyficzne produkty. Chociaż rzadko zdarza się, aby infestacja powodowała poważne problemy u zdrowego, dorosłego zwierzęcia, u szczeniąt ciężkie nieleczone infekcje pasożytnicze mogą mieć fatalne konsekwencje. Z tego powodu musimy podkreślać i podkreślać znaczenie odrobaczania, zgodnie z wytycznymi zalecanymi przez lekarza weterynarii.
Twój szczeniak wymiotuje, ma biegunkę i stracił apetyt z powodu wirusowych chorób zakaźnych
Niektóre dolegliwości tak poważne jak parwowirus charakteryzują się intensywnymi wymiotami i biegunką o charakterystycznym zapachu. Musimy pomyśleć o tej infekcji wirusowej, zwłaszcza jeśli nasz szczeniak nie był jeszcze szczepiony. Wymaga pilnej pomocy weterynaryjnej Aby to wykryć, na rynku dostępne są testy, które wykrywają obecność wirusa w kropli krwi w ciągu zaledwie kilku minut. Jeśli chodzi o leczenie, to jest tylko wspomagające, ponieważ nie ma leku, który eliminuje wirusa. W związku z tym szczenię otrzyma płynoterapię w celu zwalczania odwodnienia spowodowanego utratą płynów, antybiotyki w celu zwalczania oportunistycznych infekcji bakteryjnych, a ponadto można zastosować leki przeciwwymiotne (stop wymiotów), ochraniacze żołądka, witaminę B12 lub leki przeciwbólowe.
Inne choroby tak poważne jak nosówka również mogą powodować wymioty i anoreksję. Ponieważ nie ma leczenia, najlepszym środkiem jest zapobieganie. Nie przestawajmy szczepić naszego szczeniaka, ponieważ odpowiednio zaszczepione zwierzę może się zarazić, ale jest to rzadsze, a jeśli tak się stanie, obraz kliniczny, a co za tym idzie ryzyko jego życia, będzie znacznie mniejsze. Dlatego jeśli nasz nieszczepiony szczeniak nie je i wymiotuje, powinniśmy biec do weterynarza.
Twój szczeniak nie je i wymiotuje z powodu zapalenia żołądka i jelit
Podobnie jak ludzie, psy również mogą cierpieć na zapalenie przewodu pokarmowego. W takich przypadkach zobaczymy, że nasz szczeniak nie je i wymiotuje, a także może mieć biegunkę, a nawet gorączkę. Zwykle te procesy ustępują samoistnie w ciągu 24-48 godzin, chociaż można stosować leki przeciw wymiotom i biegunce lub ochraniacze żołądka. Tylko w najcięższych przypadkach, gdy utrata płynów jest obfita, konieczne będzie podanie płynów dożylnie, podskórnie lub doustnie. W przypadku wątpliwości możliwe jest wykonanie testu na parwowirusa w celu ustalenia diagnozy.
Przyczyny tych stanów zapalnych przewodu pokarmowego mogą być różne, takie jak spożycie śmieci lub zepsutego jedzenia, kału, trawy, kości, leków lub produktów toksycznych. Aby zapobiec tego typu problemom, ważne jest, abyśmy ograniczyli dostęp szczenięcia do jakiegokolwiek źródła pożywienia innego niż jego specyficzna karma. Obejmuje to unikanie jedzenia śmieci w domu lub na ulicy, a nawet żywności przeznaczonej do spożycia przez ludzi, która może również powodować zapalenie jelit. W takich przypadkach, aby ponownie wprowadzić pokarm po wymiotach, możemy zastosować karmę mokrą lub suchą specyficzną dla tych schorzeń sprzedawaną w lecznicach weterynaryjnych lub pokarmy takie jak ryż lub kurczak, które należy podawać ugotowane i bez soli.
Wymioty, biegunka i anoreksja mogą być również spowodowane alergią pokarmową na jakiś składnik paszy. Jeśli stan ten utrzymuje się przez dłuższy czas, może to spowodować znaczną utratę wagi, co będzie dla nas sygnałem alarmowym, aby udać się do weterynarza, który wykluczy możliwe przyczyny postawienia diagnozy. Zabieg będzie polegał na zmianie karmy na konkretną hipoalergiczną dla alergików. Generalnie opierają się na kompozycji bez typowych białek (takich jak kurczak), zastąpionych na przykład przez łososia lub źrebię. Te alergie mogą również objawiać się problemami skórnymi.
Twój szczeniak wymiotuje i nie chce jeść z powodu połknięcia ciał obcych
Ciekawość każdego szczeniaka może doprowadzić do połknięcia niepożądanych przedmiotów, co spowoduje wymioty w próbie pozbycia się danego przedmiotu przez organizm. Są to zazwyczaj kości, zabawki, patyki, kamienie, ubrania, piłki, liny itp. Spożycie któregokolwiek z tych elementów może wyjaśnić, dlaczego szczeniak nie je i wymiotuje. W takim przypadku to lekarz weterynarii musi przeprowadzić diagnozę. Ogólnie rzecz biorąc, na talerzu można zaobserwować większość materiałów, które można spożyć. W zależności od obiektu lub obiektów, a także ich lokalizacji, może być konieczna interwencja chirurgiczna lub przynajmniej ekstrakcja przez endoskop. Jak już wspomniano, musimy nalegać na zapobieganie, tworzenie bezpiecznego środowiska dla naszego szczeniaka, unikanie kontaktu z potencjalnie niebezpiecznymi materiałami.
